CHAPTER 44

 

 

HAPPY NEW YEAR

“Yes. I-text or tawagan mo na lang ako pagka land ng eroplano mo rito,” dinig kong sabi ni Caleb sa kaibigan niya sa telepono.

Papunta na kami sa Port of Miami kung saan kami sasakay sa cruise ship. Minamaneho ko ngayon ang kotse ni Caleb at nakaupo siya sa passenger seat ng kaniyang kotse habang kausap niya ang kaniyang kaibigan sa telepono. Sina Alex at Nick ay kampanteng nakaupo naman sa likuran.

Ngayong araw na ito ang dating ng malapit na kaibigan niyang si Bryan. Siya ang makakasama ng fiancé ko para sa bachelor party niya. Manggagaling siya mula sa California at mananatili siya rito sa Miami sa aming apartment habang kami naman nina Alex, Nick, Oliver at Roland ay nasa barko para sa aking bachelor party.

Pagkaraan ng ilang minuto ay natanaw na namin ang mataas at malaking barko na aming sasakyan. First time akong makakasakay ng isang cruise ship kaya sobra ang excitement na nararamdaman ko. Dati-rati ay nakikita ko lang ang mga barko na dumadaong at umaalis sa port kapag napapadaan ako malapit dito. Ngayon ay magiging isa na ako sa mga pasehero rito.

Habang papalapit ay nakita ko na sina Oliver at Roland na nakatayong naghihintay sa may entrance ng port. Napag-usapan kasi namin na rito na kami magkikita at sabay-sabay na kaming papasok.

Inihinto ni Caleb ang kotse malapit sa kanilang kinatatayuan. Pagkatapos maibaba ang aming mga bagahe ay nagpaalam na kami kay Caleb.

"I will miss you, babe,” sabi niya habang yakap-yakap ako.

"I will miss you too. Don’t worry, tatlong araw lang naman ako mawawala. I’ll be back on Monday,” paalala ko sa kaniya ng schedule ng aming pagdating. Siya rin ang susundo sa amin mula rito sa aming pagbabalik.

"I know. Enjoy your bachelor party but make sure to behave ha,” sabi niya.

"Yes, babe. Clean fun only. I promise. I love you,” sambit ko sa kaniya bago ko siya binigyan ng mariin na halik sa labi.

"I love you too,” sagot niya nang maghiwalay ang aming mga labi.

“Kami na ang bahala rito sa jowa mo. Don’t worry, we’ll bring him back in one piece,” sabi sa kaniya ni Alex. “At enjoy your bachelor party too,” dagdag niya.

Bago tuluyan kaming nagpaalam sa aking fiancé, nagpakuha muna kami ng larawan na nasa background ang malaking barko. Pagkatapos nito ay umalis na si Caleb at naglakad na kami papunta sa entrance kung saan naghihintay ang dalawa naming kaibigan.

"Kanina pa kayo rito?” tanong ko sa mag honey bunch pagkatapos namin mag fist bump.

"Hindi, pre. Halos kakarating lang din namin,” sagot ni Roland.

Ipinakilala ko na silang dalawa kina Alex at Nick. Naging magkasundo naman ang dalawang pares. Nagkantiyawan pa sila dahil nga kilala nila si Nick bilang isang sikat na artista. Walang alam sina Ollie at Roland sa tunay na relasyon ng dalawa kong kaibigan.

Dahil maaga pa at medyo kakaunti pa ang tao na dumadating dito, madali naming natapos ang boarding process.

May nadaanan kaming setup kung saan may staff ng cruise ship ang kumukuha ng litrato sa mga pasahero na dumarating. Kita namin ang ilang pasahero nagpo-pose sa harapan ng isang malapad na backdrop ng larawan ng cruise ship na aming sasakyan. Pumila kami ng sandali rito para magpa-picture rin kaming lima.

Habang naglalakad sa corridor papunta sa bukana ng cruise ship ay kinukuhanan kami ni Alex ng video. Lahat kami ay masaya at excited para sa aming mini-getaway.

Ilang metro na lang ang layo namin sa barko. Tubig na ang nasa gilid namin na pumapagitna sa amin at sa barko na aming sasakyan.

"Any last words, Bestie, bago ka sumakay ng barko para sa batchelor party mo?”

"Babe, if you’re watching this, I love you and I can’t wait to get married with you on Thursday,” sabi ko.

"Ang cheesy ha! ‘Di ko alam kung kikiligin ako o masusuka,” lokong sabi ni Oliver.

"Gusto mong ihagis kita diyan sa tubig or puwede ring magpaiwan ka na lang?” pabiro kong banta sa aming kasama.

"Joke lang naman. Sabi ko nga, I love your video message eh. ‘Yun talaga ang ibig kong sabihin,” natatawa niyang paglilinaw.

Sigurado akong this will be a fun, memorable weekend. I am super excited!

Pagpasok namin sa cruise ay sabay-sabay kaming namangha sa aming nasaksihan. Napaka-elegante ng paligid. Para akong pumasok sa barkong Titanic. Pinanood namin nina Caleb, Alex at Nick kagabi ang pelikulang iyon dahil sa sobrang excitement para rito. Sana lang hindi ito lumubog itong sinasakyan namin katulad ng nangyari sa tanyag na barko na iyon.

Somehow, pakiramdam ko ay nasa loob ako ng hotel. Sinalubong kami ng ilang crew at binati kami ng “Welcome aboard!”

Carpeted ang sahig at nakita ko sa aking kanan ang desk ng Customer Service. Sa aking kaliwa naman ay ang central area kung saan may pabilog na railing at makikita mula rito ang ilang floors sa itaas at ibaba namin. Sa isang side sa gitna ay may mataas na dalawang elevator na abala ngayon sa pagtaas-baba. Sa magkabilang tabi nito ay may umaandar na escalators at regular na hagdanan.

Maliban kay Oliver, first time naming lahat sumakay sa isang cruise ship. Abala kami sa pagkuha ng mga larawan sa aming mga nakikita dahil nga sobra kaming namamangha. Maraming selfie ang aming ginawa.

Nagpatuloy na kami sa aming paglalakad at napagdesisyunan muna naming pumunta sa aming mga kuwarto para ibaba ang mga dala naming bag. Bitbit ko pa kasi ang Louis Vuitton na duffle bag na iniregalo sa akin ni Alex noong nakaraang kaarawan ko.

Napagtanto naming nakahiwalay pala ng floor ang aking cabin sa kanila dahil parehong nasa tenth floor ang kanila samantalang nasa twelfth floor naman ang akin.

Napagpasyahan naming pumunta muna sa sarili naming mga cabin at magkita na lang ulit pagkatapos ng kalahating oras sa main floor sa harapan ng Customer Service desk.

Naunang lumabas ng elevator na aming sinasakyan ang dalawang magkasintahan na kasama ko. Kita ko pang kumaway sila habang naglalakad papalayo bago tuluyang sumara ang pintuan. Naiwan ako sa loob ng elevator kasama ng dalawang matanda na mag-asawa na sa tantiya ko ay nasa kanilang seventies or eighties na.

“Have a good day!” paalam ko sa mag-asawang iniwan ko habang palabas ako ng elevator ng bumukas ito sa palapag na kung nasaan ang aking tutuluyan dito sa cruise ship na ito.

Binagtas ko ang mahabang pasilyo at nadaanan ang maraming pintuan sa magkabilang tabi. Masuri kong tiningnan ang mga numero na nakalagay sa gitna ng mga pinto hanggang matagpuan ko ang aking hinahanap.

1221… 1222… 1223… 1224… 1225… 1226… 1227… 1228… 1229… 1230…

1231. Ito ang numero na nasa aking harapan. Ito ang numero sa pinakahuling pintuan sa kanan ng corridor na ito. Ito ang numero ng cabin na aking tutuluyan. Ngayon ko lang napagtanto na ito rin ang petsa ngayon.

Nabigla ako sa aking nakita ng buksan ko ang pinto.

Bago dumating ang araw na ito, nag-Google na ako ng itsura ng typical cabin sa mga cruise ship. Base sa aking nakita sa internet, karamihan sa mga regular cabins ay kita na ang kama pagpasok pa lang ng kuwarto. Sa magkabilang tabi usually malapit sa pinto ay ang bathroom at ang closet. Tapos kasunod ang kama. Depende sa klase ng cabin, ang iba ay walang bintana, ang iba ay may bilog na porthole, at ang iba ay may sliding door papunta sa balcony.

Potek! Hindi ko inaakala na wala sa mga nabanggit ang cabin na aking tutuluyan. Isa palang suite ang ipina-reserve ni Alex para sa akin. Para itong isang one-bedroom condominium unit. Sobrang laki naman nito para sa akin lang. Pang-pamilya na kasi ang size ng suite na ito eh.

Pagpasok ay pansin ko ang pagiging sobrang maaliwalas ng cabin na ito. Malapit sa pintuan sa kaliwa ay may maliit na restroom. Ilang pang paghakbang ang aking ginawa ay nakatayo ako ngayon sa parang intersection. Sa kanan ko ngayon ay ang pinto na aking pinasukan. Sa harapan ko ay ang silid na kung nasaan ang isang king size bed. Sa kaliwa ko naman ay ang sliding door papunta sa balcony. Sa likod ko ay ang living at dining area.

Una akong pumasok sa bedroom at ipatong ko ang bitbit kong duffle bag sa sahig sa tapat ng kama na balot ng puting bedsheet. Nakapatong sa bandang ulunan ang apat na puting unan na nakadikit sa haligi na may kulay cream na leather foam.

Sa bandang paanan ng kama ay may kulay asul na bedrunner. Sa ibabaw at gitna ng bedrunner na ito ay may dalawang swan na magkaharap. Gawa ang mga ito sa mga puting towel at magkadikit ang kanilang mga tuka kaya nag-form ng hugis puso ang mga ito sa gitna. Potek! Honeymoon suite pa yata itong ibinigay sa akin. Napa-advance yata, eh next week pa ang kasal namin ni Caleb.

Sa harapan ng kama ay may mahabang dresser at sa ibabaw nito ay isang sixty-inch TV. Sa gilid naman nito ay may isang silya at katabi ng glass wall kung saan natatanaw ang malawak na karagatan.

Sa kabilang banda ng kuwarto na ito ay ang malaking bathroom. Sa loob nito ay may dalawang toilet bowl na parehong may bidet, dalawang bathroom sinks, isang malaking bathtub at walk-in shower. Sa isang banda ay merong mahabang upuan. I wish ganitong kalaki ang banyo namin sa aming condo.

Pagkatapos umihi sa isa sa mga toilet bowls, lumabas ako ng kuwarto at sinuri naman ang nasa labas nito.

May living room set sa isang tabi na nakaharap sa isa pang flat screen TV na nakadikit sa dingding. Sa isang banda naman ay ang bilog na dining table na may apat na upuang nakapalibot dito. Sa sulok ay ang bar na may nakadisplay na maraming wine glasses, isang bote ng champagne at ice bucket. Mayroon ding coffee maker sa loob nito.

Kinuha ko ang bote ng champagne at nagsalin sa isa sa mga baso. Bitbit ang baso at bote, nagtungo ako sa balcony kung saan may mga upuan na naka-puwesto. Umupo ako sa isa sa mga silya at pinagmasdan ang isa pang cruise ship na naka-dock sa tabi namin.

“I can actually live here,” sabi ko sa sarili ko.

Kumpleto na kasi ang lahat. Si Caleb at Bangky na lang ang kulang. I wish they are here with me right now to experience all of these.

Dahil sa katahimikan ng paligid, hindi ko maiwasang maisip kung gaano ako ka-suwerte sa buhay. May maayos akong trabaho, kumportableng trabaho at mga mapagkakatiwalaang mga kaibigan at nobyo. Napatingala ako sa bughaw na langit at inisip ang nakangiti kong mga magulang. Alam kong proud at masaya sila pareho sa mga na-accomplish ko.

Hindi ko namalayan ang paglipas ng oras. Na-relax ako sa hangin na tumatama sa aking katawan habang iniinom ang alak na aking hawak. Kaunti na lang pala at mauubos ko na ang laman nito.

Pagkaraan ng ilang minutong pagmumuni-muni, narinig kong tumunog ang telepono na nakapatong sa isa sa mga side table sa kuwarto. Dali-dali akong tumayo para sagutin ito.

“Bestie, how’s your room?”

“Oh, my God! It’s fantastic! You didn’t tell me na ganito pala kalaki ang cabin na ibinuk mo para sa akin. Isang suite! Normal cabin is enough for me na sana,” sabi ko sa kausap ko sa kabilang linya.

“Gusto mo palit tayo?” tanong niya.

“Sige. Okay lang sa akin.”

“Ano ka ba? I was just kidding. You deserve that room, Bestie, at masaya ako na nagustuhan mo ang napili kong kuwarto para ‘yo. Don’t worry, marami pa akong inihandang sorpresa para sa ‘yo sa cruise nating ito kaya i-prepare mo na ang sarili mo,” sambit niya.

Potek! Ano naman kayang mga sorpresa ang tinutukoy ng matalik na kaibigan kong ito?

Hindi na ako nag-aksaya ng panahon na tanungin siya. Kilalang-kilala ko na ang kaibigan kong ito at alam kong hinding-hindi niya sasabihin sa akin ang mga iyon.

“Anyway, bababa na kami. Kita na lang tayo sa baba,” huling sabi ni Alex bago naputol ang aming pag-uusap.

Kinuha ko ang aking telepono na ipinatong ko sa kama kanina. Nakita ko ang maraming mensahe ang ilang missed calls ni Alex. Kaya siguro tumawag na lang siya rito sa aking kuwarto dahil hindi ako sumasagot sa kaniya.

Naisipan kong kuhanan ng mga larawan ang iba’t ibang parte ng kuwarto ko at ipinadala ang mga ito sa aking fiancé. Pagkaraan ng ilang minuto ay narinig ko ang aking telepono at nalamang tumatawag si Caleb.

“Babe, I miss you!” bungad niya sa akin nang makita ko ang kaniyang mukha sa aking telepono.

“I miss you too, babe.”

“Ano na ang ginagawa niyo ngayon?” pag-usisa niya.

“Andito lang ako sa cabin ko. Just chilling.” Ipinakita ko ang hawak kong wine glass. Ikinuwento ko na rin sa kaniya ang laki ng tutuluyan kong kuwarto

“I’m about to go down in a few minutes para i-meet sina Alex. Ikaw, anong ginagawa mo? Are you with your friend yet?” balik kong tanong sa kaniya. Base sa background niya, nakabalik na siya sa condo namin.

“Oo. Ayun siya oh” Inilipat niya ang camera at itinuon ito sa kaibigan niyang nakaupo sa sofa namin.

“Bryan, say ‘hi’ to babe,” utos niya.

“Hi, babe!” malakas na sabi ng kasama niya. Potek! Naki-babe pa ang loko.

Patuloy pa kaming nag-usap at sinabi ang mga balak namin mamaya at sa mga susunod na araw.

“Babe, like what we talked about, ito na muna ang last kong tawag ha. Once we start sailing, tigil muna ang communication natin sa isa’t isa.” Ito ang napagdesisyunan naming gawin dahil hindi ko alam kung paano ang magiging signal habang nagku-cruise kami. Ito ay para na rin mas ma-miss namin ang isa’t isa.

“Okay, babe. Basta behave ka ha. No hanky-panky,” paalala ng fiancé ko.

“Of course, babe. Para sa ‘yo lang si Junior. Miss ka na rin nga niya eh.” Itinuon ko ang camera sa nakabukol kong harapan.

“Hello, Junior!” dinig kong sigaw ng kaibigan ni Caleb. Potek! Nakikinig pala siya sa usapan namin.

“Anyway, una na ako, babe. I love you and I’ll see you soon.”

“I love you too. Bye!” huli niyang sabi bago natapos ang aming Facetime call.

Kinuha ko ang daily planner na nakapatong sa console table na nasa pagitan ng bedroom at living area. Binasa ko saglit ang ilang impormasyon na nakasulat dito tungkol sa aming cruise, kabilang na rito ang mapa ng cruise ship at ang mga activities na naka-schedule sa araw na ito.

Pagkaraan ng ilang saglit ay lumabas na ako ng aking kuwarto para bumaba at kitain ang aking mga kaibigan.

Nakita ko silang abalang nagkukuhanan ng mga picture. May ilang Pilipinong pasahero na nagpapa-picture rin kay Nick.

“Iba talaga ang sikat. Kahit saan, may fans!” pabiro kong sambit kay Nick ng lapitan ko siya pagkatapos niya pagbigyan ang mag-ina na makakuha ng picture kasama siya.

“Ulol!” asar niyang sagot.

Ipinagpatuloy namin ang aming pag-eexplore rito sa higanteng barko na ito. Napadpad kami sa roof deck kung saan naroroon ang dalawang malaking pool. Mara-rami na rin ang naririto na either nakalubog sa pool or nakaupo lang sa mga nakahilerang chaise lounge chairs sa tabi. Malakas na pinapatugtog dito ngayon ang kanta ng Vengaboys na “We Like to Party!”. May malaking widescreen sa gitnang itaas at may nakasulat ditong “Welcome Aboard!”

“Kung itulak kaya kita diyan, Bestie, ano sa tingin mo ang gagawin sa akin ni Caleb?” tanong ni Alex sa akin habang nakatayo kami sa tabi ng side railings. Nakadungaw kami sa dagat. Sobrang taas namin mula roon.

“Baka ipa-gangbang ka noon sa lahat ng homeless people sa Miami.”

“Eewww!” maarte niyang sagot.

Napadpad kami sa rock-climbing wall na naririto at sa isang basketball court ng ipagpatuloy namin ang aming paglalakad. Niyaya kami ni Oliver na kumain kaya pumasok kami sa restaurant nila rito na may maraming pagkain buffet-style.

Umpisa pa lang, sira na agad ang diet ko!

Pagkatapos kumain ng humigit kumulang na kalahating oras ay napagpasyahan naming magpalit ng damit para tumambay sa pool. Bitbit ang alcohol na inumin na aking binili sa isang bar dito, bumalik kami sa aming kuwarto.

Nagsuot lang ako ng pulang tank-top at ng dark blue na board shorts. Iniwan ko na ang aking cellphone sa aking kuwarto at bumalik na sa itaas para muling katagpuin ang aking mga kaibigan.

Nauna akong makarating dito kaya kumuha ako ng limang towel at inilagay ang mga ito sa limang chaise lounges para i-reserve ang mga ito. Nag-order na ulit ako ng inumin sa bar. Buti na lang at kumuha kami ng unlimited beverage package nila rito kaya one-to-sawa ang pag-inom ko. For sure, kinamumuhian na naman ako ng atay ko ngayon.

Pagkatapos ng ilang minuto ay magkahiwalay na dumating ang dalawang pares kong mga kaibigan. Umupo kami ni Olly sa gilid ng pool at inilubog lang ang aming mga binti at paa samantalang lumubog naman sa pool sina Alex at Roland. Si Nick ay nanatiling nakaupo lang sa chaise lounge sa likod namin habang abala sa pagta-type sa kaniyang cellphone.

“Buti pinayagan ka ng boyfriend mo…” umpisa ni Roland bago ko pinutol ang kaniyang sinasabi.

“Fiance, pre,” pag-correct ko sa kaniya.

“Okay, fine! Buti pinayagan ka ng fiancé mo na mag cruise na hindi siya kasama. Does that mean, buo na ang tiwala niya sa ‘yo?”

“Gago! Oo naman. Wala naman siyang magagawa. ‘Tsaka alam naman niya kasing hindi ko siya lolokohin,” sagot ko.

“Handa ka na ba talagang magpakasal, Theo?” tanong ni Olly. “Don’t get me wrong. I like Caleb kahit madalas ay pinagseselosan niya kami ni honey.”

“Oo. Hindi naman ako papayag kung hindi ako sigurado. ‘Tsaka pasensiya na kayo dun. Don’t take it personally na lang please.”

“If ever, Bestie, that’s one dick and ass for the rest of your life! Sigurado ka bang you’re okay with that?” ani Alex.

“Baliw! Okay na ‘yun. At least, meron kaysa sa wala,” walang kuwenta kong sagot sa walang kuwenta niyang tanong.

“Hindi mo ba naisip na baka you guys are going too fast? More than two months pa lang kayo ‘di ba? Tapos may kasalan na agad?” sunod na tanong ng katabi ko.

Nakatingin silang tatlo sa akin at hinihintay ang aking sagot. Potek! Bakit ba ako naha-hot seat ngayon?

“Naisip ko rin ‘yan pero kasi, wala naman sa tagal ng pagiging mag boyfriend ang success ng isang relasyon, hindi ba? May iba nga diyan, tatlo o apat na taon nang mag boyfriend/girlfriend ay naghihiwalay pa rin. Depende na rin kasi sa tao iyon. Besides, hindi naman kasi talagang bago kami sa isa’t isa. We’ve known each other since high school,” litanya ko.

“Pero, pre, nabanggit mo rin dati na matagal kayong nagkahiwalay ni Caleb. People change. Baka hindi na siya ang Caleb na kilala mo noong high school kayo. Ikaw ba, masasabi mong same Theo ka pa rin noong nasa high school ka?” komento ni Roland.

“I realize that. Marami-rami na rin akong bagong na-discover sa kaniya these past few months since we started living in, parang we’re knowing each other anew. So far, there’s nothing too bad I can’t take. Nobody’s perfect. Hindi naman ako perpekto kaya who am I to look for someone perfect? At saka, kung hindi man maging successful ang relasyon namin in the future, we’ll deal with it. For now, I’ll take the risk and give this a shot,” dagdag ko.

“Wow! Good luck na lang talaga sa inyo. Lalo na sa ‘yo, pre. Oops! No offense ha,” natatawang sabi ni Roland. Nag peace sign pa siya.

Tumabi na rin sa amin si Nick at nakisali sa aming usapan. Nagulat kaming lahat nang tumunog ang malakas na busina ng barko tanda na mag-uumpisa na ang aming paglalayag.

Nanatili kami rito sa top deck hanggang tawagin kami ng mga staff at sinabihang kailangan naming magpunta sa designated sections namin based sa cabin numbers namin para sa assembly drill kung saan ipapakita raw sa amin ang kailangan naming gawin in case may emergency at kailangan naming umalis ng barko.

“We’ll take a nap, Bestie, pagkatapos ng drill. I suggest you do the same. You’ll have a big night tonight. Kailangan mo ng energy para roon.”

“What do you mean big night?”

“Basta, mamaya mo na lang malalaman,” nakangiti niyang sagot. Mukhang nag-eenjoy ang loko sa paglilihim sa akin.

Kabuwisit talaga itong kaibigan kong ito. Siguraduhin lang niyang matutuwa ako sa mga inihanda niyang sorpresa. Kung hindi ko lang siya mahal, baka naitulak ko na siya at naitapon sa tubig.

Ganoon na nga ang aking ginawa. Bumalik ako sa aking kuwarto at nadatnan ko sa labas ng aking cabin ang iba ko pang mga maleta na iniwan ko sa check in desk kanina.

Pagkatapos ayusin ang aking mga gamit at i-hanger ang iba kong damit para hindi malukot ang mga ito, umidlip na ako tulad ng payo ni Alex. Kaninang alas cinco pa kasi ako gising kaya mainam nga siguro na matulog muna ako ng saglit para may lakas ako sa sinasabing surprise ni Alex sa akin mamayang gabi. Nag-set na lang ako ng alarm para hindi masobrahan ang aking tulog.

Pagkatapos ng isang oras at quince minutos na pagtulog sa malambot kong kama, nagtungo ako sa malawak na banyo na andito sa aking kuwarto at naglinis ng katawan sa ilalim ng rainfall shower head na nakapuwesto malapit sa kisame.

I wonder kung saan nanggagaling ang tubig na lumalabas dito. May sarili kayang tangke ang barko na ito o galing sa dagat ang tubig na ito?

Nagsuot ako ng khaki pants, puting long sleeves shirt at asul na blazer pagkatapos maligo. Narinig kong tumunog ang aking telepono at nakita ang mensahe ni Alex.    

“Gising ka na, Bestie? Let’s meet at 7PM sa Deck 5 for our dinner,” DM na ipinadala niya. Sumagot lang ako ng thumbs up emoji. Buti na lang at nag avail kami ng wifi service nila rito para madali naming ma-message ang isa’t isa.

Pagkatapos magbihis ay tumambay muna ako sa aking balcony at in-enjoy ang magandang view. Kakatapos lang ng sunset at unti-unti ng dumidilim.

Medyo na-amaze ako dahil hindi ko masyado nararamdaman ang paggalaw ng barko. Uminom kami kanina ng gamot bago sumakay ng barko para maiwasang mahilo kung saka-sakali.

Imbes na mamalagi rito sa aking kuwarto ay napagpasyahan kong lumabas na at mag-explore mag-isa. Napadpad ako sa casino at naglaro saglit sa isang slot machine. Sa kasamaang palad, wala akong napanalunan.

Nadaanan ko ang isang parte kung saan ipinapalabas nila ang pelikulang “The Holiday” sa kanilang big screen. Umupo ako sa isang bakanteng upuan sa bar at nag-order na rin ng drink.

Ilang oras na lang at Bagong Taon na. Ano kaya ang ginagawa ngayon ni Caleb at ng kaibigan niya? Miss ko na ang fiancé ko.

“I love this movie,” sabi ng isang babae na katabi ko.

“Me too,” sagot ko sa kaniya.

Nagpakilala kami sa isa’t isa at nagkuwentuhan kung saan kami nanggaling at kung sino ang mga kasama namin dito. Napag-alaman ko na galing siya ng Tennessee at andito siya bilang bridesmaid sa kaibigan niya. Nagulat siya ng sinabi kong andito ako for a bachelor party at ikakasal na ako next week.

“Saan ka na? Andito na kami nina Olly,” nabasa kong mensahe habang magiliw akong nakikipagkuwentuhan sa bago kong kakilala.

“On my way,” sagot ko. Nagpaalam na muna ako sa aking katabi.

Nakaupo na ang aking mga kaibigan ng mamataan ko sila. Kita ko silang nagtatawanan habang papalapit ako sa kanila subalit ng makita ako ni Alex ay bigla silang tumigil at tumahimik. Potek! Sigurado akong ako ang pinag-uusapan ng mga lintik na tolits kong kaibigan.

“Tuloy niyo lang. Mga hinayupak kayo!” bungad ko sa kanila ng umupo ako sa harapan ng bilog na lamesa.

Kita ko ang pagpipigil nilang pagtawa. Tinitigan ko lang sila ng matalim at di naglaon ay hindi na rin napigilan ni Alex na ilabas ang kaniyang paghalakhak. Napuno ng tawanan ang aming lamesa at may expense dahil sa sabay-sabay nilang pagtawa.

“Anong nakakatawa?” naiinis kong tanong.

“Wala naman, Bestie. Ang guwapo mo ngayon ah. Mukhang pinaghandaan mong mabuti ang sorpresa ko sa ‘yo mamay. Excited ka na ba?” nakangising tanong ng matalik kong kaibigan.

“Excited na akong gulpihin ka,” singhal ko sa kaniya.

“Stressed ka masyado. Kumain ka muna.”

Saktong lumapit ang aming magiging waiter.

“Good evening! Can I get your order for a drink sir?” tanong ng waiter sa akin.

“Uhm… Can I have chardonnay please?”

“Yes, sir. Are we waiting for somebody else?”

Pang-animan kasi ang lamesa at may isang bakanteng upuan sa tabi ko.

“No. We’re complete,” sagot ni Alex. Nagpaalam na ang aming waiter para kunin ang aking inorder na inumin. Binitbit na rin niya paalis ang extra napkin, plato at mga utensils sa bakanteng puwesto.

“Bachelor party ko ito, ‘di ba? Bakit parang naging third wheel or fifth wheel ako sa inyo?” reklamo ko sa kanila.

“Ngayon lang ‘yan, pre. Baka mamaya, may makasalubong tayo or makilala tayo sa party tonight. May magiging partner ka habang andito tayo sa cruise,” suhestiyon ni Roland.

“Bachelor party ito, pre. I don’t think this is a pass for me para mangaliwa. ‘Tsaka loyal yata tayo,” pagmamalaki ko.

“Good luck, pre!” sabi ni Nick. Tinapik pa niya ang balikat ko.

Pansin ko ang pagkaaliwalas ng mga mukha ng mga kaibigan ko. Halatang-halata ang ASG sa mga mukha nila. Mukhang umiskor pa ang mga ito kanina.

Nagpatuloy ang aming alaskahan at tawanan.

“So, guys, puwede kayong mag-order ng kahit ilan sa menu,” sabi ni Olly since naranasan na niyang mag-cruise dati. Hindi kasi kami makapili ng isa lang sa menu.

Halos lahat ay masarap sa three-course menu na hawak ko. Dahil New Year’s Eve ngayon, special daw ang menu nila.

Naisip kong mag order ng Caesar salad, traditional lobster bisque, escargots bourguignonne as starters ko. Premium roasted prime rib, garlic tiger shrimp, lobster at eggplant parmigiana naman bilang main course ko. Bilang panghuli, tiramisu ang aking magiging dessert.

Wala na akong pakialam sa pagda-diet.

Pagkaraan ng ilang sandali, isa-isa nang dinala ng dalawang waiters namin ang aming mga pagkain. Umabot kami ng humigit kumulang na isang oras dito sa dining area para maubos ang lahat ng aming inorder.

“You cleaned up well,” puri ko kay Olly habang naglalakad palabas ng dining area. Nakasuot siya ngayon ng gray slacks, white long sleeves na pinatungan niya ng dark green na V-neck sweater.

Ang guwapo ng mga kasama ko. Pormang-porma ang lahat. Hindi tuloy kataka-taka kung bakit marami ang napapatingin sa amin habang kami ay naglalakad. Mapa-babae o mapa-lalaki ay napapalingon sa amin.

Saglit kaming tumambay sa isang bar bago nagtungo sa isa nilang theater dito para manood ng isang musical Broadway show na itinatanghal nila rito sa barko. Nagtagal ng dalawang oras at kalahati ang palabas.

“Ooh, you can dance… You can jive… Having the time of your life… Ooh, see that girl… Watch that scene… Digging the dancing queen,” sabay-sabay naming pagkanta ng mga kasama ko habang palabas ng teatro. Na-LSS na kami dahil sa pinanood namin.

“Ready ka na sa sorpresa ko sa ‘yo for tonight, Bestie?” tanong sa akin ni Alex.

“Ano ba kasi ‘yang sorpresang sinasabi mo? Paulit-ulit ka na eh,” naguguluhan kong tanong at reklamo.

“Basta. Wala ng maraming tanong. Umoo ka na lang. Anyway, tara na!”

Wala na akong nagawa kung hindi ay sumunod sa aking matalik na kaibigan.

“Sakyan mo na lang ang trip ng kaibigan mo, pre. Kilala mo naman ‘yan. Excited lang siya masyado sa inihanda niya para sa ‘yo. Matagal-tagal din niya ‘yang pinaghandaan,” sabi ni Nick habang kami’y naglalakad papunta sa elevator.

“Gets ko naman, pre. Hindi ko lang maiwasang kabahan dahil nga kilalang-kilala ko ‘yang boyfriend mo,” sagot ko sa kaniya.

“Basta ano man ang mangyari ngayong gabing ito, wala akong kinalaman diyan ha. Ang payo ko lang, i-enjoy mo na lang at sana huwag kang magagalit,” salaysay niya.

Potek! May idea na ako sa sinasabing sorpresa ni Alex sa akin pero bakit parang kinakabahan ako.

“Sorry, Bestie. Kailangan lang nating gawin ito.” Ipinasuot niya sa akin ang isang itim na eye mask pagpasok namin sa elevator.

Hindi na ako tumanggi dahil wala naman mangyayari kung gagawin ko iyon. Tulad ng payo ni Nick kanina, sinunod ko na lang ang iniutos ni Alex.

Wala na akong makita ngayon. Nagdilim na ang paningin ko ngayon pero not in a bad way.

Ramdam ko ang mga kamay sa magkabila kong braso para gabayan ako sa aking paglalakad sa kadiliman. Lumabas na kami ng elevator.

“Sandali na lang, pre, madidiligan ka na,” sambit ni Roland.

“Psst!” dinig kong pagpuna sa kaniya. Nasundan ito ng malakas na hampas. Napangiti ako sa aking narinig.

“Saglit na lang, Bestie,” sabi ni Alex habang kami’y naglalakad.

Hindi ako sigurado kung nasaang parte ng barko kami naririto ngayon. Hindi ako sigurado kung saan kami papunta. Hindi ako sigurado kung ano ang naghihintay sa akin sa aming paroroonan.

“You can stop, Bestie,”

Narinig kong may nagbukas ng pinto at sinabihan nila akong pumasok. Pagkaraan ng ilang segundo ay narinig kong sumara ang pintuan.

Marahang bulungan ang aking naririnig. Dahil nakapiring ang aking mga mata, wala akong idea sa mga nangyayari at sa mangyayari pa.

“Ano pang hinihintay niyo, Bagong Taon?” tanong ko sa kanila. Medyo naiinip na ako.

“Walang magba-Bagong Taon sa barkadang ito,” pabirong sagot ni Alex.

Potek! Nate-tempt na akong tanggalin ang piring kong suot pero pinigilan ko ang aking sarili.

“Ready ka na, pre?” dinig kong tanong ni Nick.

“Ano ba kayo? Kanina pa ako ready. Anong petsa na?”

“Alright! One… Two… Three…” dinig kong bilang ni Alex.

“SURPRISE!” sabay-sabay nilang sigaw kasabay ng pag-alis ni Nick sa piring sa aking mga mata.

Kasabay ng pagsigaw nila ang pag-umpisa ng malakas na tugtog dito sa loob ng kuwarto. Nagsimulang marinig sa speaker ang kanta ni Pink na “Get The Party Started.”

Sumambulat sa akin ang cabin na puno ng dekorasyon.

Maraming mahahaba, maninipis at makukulay na papel ang mga nakadikit sa iba’t ibang direksyon sa dingding at nagco-converge ang mga ito papunta sa gitna ng kisame. Nagkalat ang kulay itim at gintong mga lobo sa sahig, sa kama, sa sofa at sa kung saan-saan pa.

Sa magkabilang dingding ay may foil curtains na nakadikit. Salitan na kulay itim at gold ang mga ito. Sa isang side naman kung saan naroroon ang kurtina palabas sa balcony ay may naka-paskil na sign na may nakasulat sa malalaking letra na “SAME PENIS FOREVER.” Medyo natawa ako ng mabasa ito. Idagdag pa ang mga malilit na dekorasyong gawa sa papel na nakapatong at nakakalat sa lamesa – may hugis singsing, puso at etits.

Sa ibabaw naman ng desk ay nakapatong ang anim na baso at maraming bote ng wine. Ang iba rito ay dala namin. Allowed kasi ang mga pasahero na magdala ng dalawang bote ng wine eh.

Sobra akong na-touch sa effort na ginugol nila sa pagsasaayos nito. Alam kong hindi naging madali sa kanila ang paggawa nito. Lalo na ang mga paglalagay ng hangin sa mga lobo.

“Thank you, guys! Grabe sa effort ha. Nag-abala pa kayo,” sabi ko sa kanila.

Isa-isa ko silang niyakap at pinasalamatan. I couldn’t be happier spending my last few days as a bachelor with these four amazing men.

“Pakana mo ito ‘no?” tanong ko kay Alex.

“Obvious ba? Pero idea namin lahat ang decorations na ito. Nagtulung-tulong kami kanina sa pag setup nito after ng drill bago tayo kumain. Hindi talaga kami natulog. Imbes, ito ang pinagkaabalahan naming gawin,” kuwento niya.

Potek! Akala ko ba eh matutulog. Naging abala pala sila sa pagsasaayos nito kanina.

“Touched naman ako. Salamat, guys!”

Plok! Malakas na tunog na narinig namin nang buksan ni Nick ang isa sa mga champagne bottles na nasa lamesa. Sinalinan niya ang limang baso at iniabot niya sa akin ang isa. Ang iba ay ibinigay niya sa ibang kasama namin dito.

“Cheers para kay Bestie! You may be the groom but do not forget, I am the best man.” Binigyan niya ng emphasis ang salitang best. Potek!

Pinagtama namin ang mga hawak naming mga baso at uminom ng alak na laman nito.

“But seriously, masayang-masaya ako para sa ‘yo na lalagay ka na sa tahimik, or should I say, sa mas magulong buhay, depende kung anong estado ng magiging asawa mo. Bestie, naunahan mo pa ako. Dati-rati, pinag-uusapan lang natin ito tapos todo tanggi ka pa na never ka magpapakasal. But look at you know. Sigurado akong proud si Tito David sa ‘yo at matutupad na ang isa niyang pangarap para sa ‘yo. Sana lang matapos mo muna ang mga ‘unfinished business’ mo bago ka magpakasal. Nevertheless, I wish you a long lasting and happy marriage,” litaniya ni Alex.

“Ooohhh…” sabay na sabi nina Olly at Roland. Wala kasi silang ideya sa tinutukoy ng matalik kong kaibigan eh.

“Ano ‘yang unfinished business na ‘yan, Theo? Baka naman monkey business ‘yan ha!” lokong tanong ni Oliver.

“Baliw!”

Napuno ng masasayang tawanan ang cabin na kung saan naroon kami. Nalaman ko na kina Alex at Nick pala ang kuwartong ito. Hinubad ko ang suot kong blazer dahil medyo naiinitan na ang pakiramdam ko.

Pagkaraan ng siguro tatlumpong minutong kasiyahan ay nakita kong may tinawagan si Alex gamit ang telepono nila rito sa kuwarto.

“We’re ready,” aniya.

Ready for what?

“Sinong kausap mo?” tanong ko sa kaniya.

“Basta!”

“Poji, paki-off na ng ilaw please,” utos niya sa kaniyang boyfriend na sinunod naman nito.

Okay na sa kanila na tawagin ang isa’t isa na “poji” kahit naririnig nina Oliver at Roland. Ipinaalam na kasi nila sa kanila ang tunay na estado nilang relasyon. Alam ko namang mapagkakatiwalaan ang dalawang ito.

Nagdilim ang buong kuwarto. Halos wala akong makita.

“Bestie, pakisuot ulit nitong eye mask,” sabi ni Alex na nakatayo sa aking tabi.

Siya na ang naglagay ng piring sa aking mata. Hindi na niya ako binigyan ng pagkakataong sumagot o tumanggi.

Muli ay nagdilim ang aking paningin. Ginabayan niya ako para umupo sa isang silya na inilagay nila sa gitna. Sa tingin ko ay alam ko na ang mangyayari.

Actually, sigurado ako sa susunod na mangyayari. I know Alex very well kaya this is really not a surprise to me anymore. I expected na gagawin niya ito habang andito kami sa cruise.

Napalitan ang kanta at naririnig namin ngayon si Bruno Mars na umaawit ng kanta niyang “Leave the Door Open.” Narinig ko ring bumukas at sumara ang pintuan.

Hinala ko ay may ibang taong pumasok dito sa loob ng cabin dahil sa mga hakbang at bulungan na aking narinig. Hinala ko ay may inarkila silang staff member o mga staff members ng cruise ship na ito para sa gabing ito.

“Kaya naman pala. Ang guwapo naman pala kasi,” dinig kong sabi ni Oliver at nakumpirma kong may pumasok nga rito.

Hindi ako sigurado kung ilan ang pumasok dito sa loob ng kuwarto pero ang tanging alam ko lang ay lalaki ito o ang isa sa mga ito.

Dahil wala akong makita, pinakiramdaman ko na lang ang nagaganap sa paligid ko. Wala ako masyadong makuhang kahit anong senyales ng mga nangyayari ngayon pero ramdam ko na may nakatayo o mga nakatayo malapit sa akin.

Nanatili akong nakaupo sa upuan na medyo naka-slouch ng kaunti at nakabukaka. Tahimik ang lahat ng mga kasama ko rito. Tanging ang kantang tumutugtog lang aking naririnig. Nagpatuloy ito hanggang matapos ang tugtog.

Napatunayan kong tama ang aking hinala ng magsimula ang panibagong kanta. Mukhang simula na ang performance ng kung sino mang stripper na pinapasok nila rito.

Naramdaman kong may mga kamay na humawak sa magkabila kong balikat mula sa aking likuran.

Kasabay ng pagdikit ng kamay sa akin at ang pagtugtog ng kanta ay ang malakas na pag-udyok at pagsigaw ng mga kasama ko rito.

Tama nga ako ng kutob. Ito ang sopresang kanina ko pang naiisip na tinutukoy ni Alex. Ito ang aking inaasahan na gagawin ng aking matalik na kaibigan.

🎶 I can be tender, I can be rough
I can do anything you care for, everything above
Baby, let me rock your body, ride your body
Kiss your favorite spot 🎶

Pamilyar sa akin ang kantang ito ni SoMo. Isa kasi ito sa mga kanta sa aking playlist na pinapatugtog ko minsan habang nagse-sex kami ni Caleb. Akmang-akma ang title nitong “We Can Make Love.”

Kasabay ng pag-umpisa ng kanta ay ang pagbaba ng mga kamay ng lalaking nakatayo sa aking likuran. Marahan itong naglakbay papunta sa aking dibdib. Hinaplos niya ang aking matambok na dibdib. Saglit pang pinaglaruan ng kaniyang mga daliri ang magkabila kong utong.

Pagkaraan ng ilang saglit ay nagpalit siya ng puwesto. Naramdaman ko ang pag-urong niya sa aking tagiliran habang tumatama ang kaniyang harapan sa aking kanang braso.

Base sa nangyayari, mukhang iisa lang ang lalaking stripper na pinapasok ni Alex kanina.

Nagpatuloy ang paggalaw ng lalaki hanggang makarating siya sa aking harapan. Sa isip ko, ini-imagine ko siya na pumusisyong nakatuwad sa aking harapan base sa paghawak ng kaniyang mga kamay sa ibabaw ng aking mga hita. Hula ko ay sumasayaw siya habang nasa posisyon na ito dahil sa pag-iba-iba ng bigat ng kaniyang mga kamay sa aking mga hita.

Unti-unting gumalaw ang kaniyang mga kamay paakyat sa aking balakang. Pinuntirya ng mga ito ang aking ari. Hinawakan niya ito at pinisil-pisil.

Muling umakyat ang kaniyang mga kamay at ini-unbuckle niya ang aking sinturon at dahan-dahan niya itong tinanggal. Inilapit ng lalaki ang kaniyang mukha at idiniin niya ito sa aking natutulog pa na ari. Tingin ko ay nakaluhod na siya sa pagitan ng aking mga hita. Hindi na ako nakapagpigil at hinawakan ko ang ulo ng lalaki at marahang inginugngod ko ang kaniyang mukha sa aking harapan.

Sobrang lumakas ang sigawan ng mga kasama namin dito na nanood sa performance ng lalaking nasa harapan ko. Sa isip-isip ko ay huwag naman sana mabulabog ang mga pasahero sa katabi naming cabin. Gusto ko pa itong magpatuloy. Nagsisimula na akong mag-enjoy.

Kinuha ng lalaki ang aking mga kamay at inalis niya ito mula sa kaniyang ulo. Pansin kong umatras siya ng bahagya palayo sa akin.

Sunod kong naramdaman ang muli niyang paghawak sa aking mga hita. Pinagtabi niya ang mga ito. Tapos ay tumayo siya at maingat na umupo sa aking mga hita ng paharap habang nakahawak sa isa niyang kamay sa aking kaliwang balikat. Umatras ako para umupo ng diretso sa silya. Ako naman ngayon ang nasa pagitan ng kaniyang mga hita.

🎶 So we can make love
Or we can just f*ck
We can get romantic, dirty dancing
Feel my hands until the sun comes up 🎶

Muli niyang inihawak sa aking mga balikat ang dalawa niyang kamay at iginiling-giling niya ang kaniyang balakang sa ibabaw ng aking harapan.

Batay sa paggalaw ng kaniyang katawan sa aking ibabaw, masasabi kong magaling sumayaw ang lalaking nasa harapan ko ngayon. Eksperto niyang ikinikiskis at itinutulak ang kaniyang puwetan sa aking sandata. Ramdam ko rin ang pagtama ng kaniyang bukol sa harapan sa aking tiyan.

Masasabi kong dalubhasa ang lalaking nasa aking harapan sa paggising ng pagkalalaki ko sa pamamagitan ng kaniyang pagsasayaw. Unti-unti na kasing nabubuhay si Junior ko ngayon. 

Sa posisyon namin ngayon, sobrang lapit na ng kaniyang katawan sa aking mukha. Dahil dito, naamoy ko ang kaniyang pabango. In fairness, masarap amuyin ang lalaking ito. Fresh at nakakaadik ang kaniyang halimuyak. Actually, medyo familiar sa aking amoy na niya. Kapareho niya kasi ng pabango ang ex ko.

Saglit na sumagi sa isip ko si Sebastian. Dahil nasa isang cruise ship kami sa gitna ng Atlantic Ocean, iwinaksi ko ang ideya na siya rin ang sumasayaw sa ibabaw ko ngayon. That’s imposible, sabi ko sa aking isipan.

Itinuon ko na lang ang aking atensiyon sa pagpapaligaya sa akin ng lalaki ito ngayon sa pamamagitan ng erotikong pagsasayaw.

Patuloy ang masasayang sigawan ng mga kaibigan ko habang patuloy namang erotikong gumigiling ang lalaking nasa ibabaw ko. Isa-isa na niyang tinanggal ang pagkakabutones ng suot kong puting long sleeves shirt kaya unti-unti nang na-expose ang aking dibdib at abs sa lahat ng naririto.

Pagkatapos niyang mabuksan ang aking suot, naramdaman kong hinubad naman ng lalaki ang suot niyang damit. Tumama kasi ang parte ng kaniyang damit sa aking baba.

Hinawakan ko ang magkabila niyang baywang. Naglakbay ang mga ito papunta sa kaniyang puwetan. Matambok at firm ang mga ito na siya namang gustung-gusto ko.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko at pinisil na ng pareho kong kamay ang mga ito. Hinahaplos-haplos naman ang kaniyang mga kamay sa aking dibdib papunta sa aking mukha at ulo. Ginulo niya ang malago kong buhok. Nagtagal kami sa ganito ng ilang segundo bago nag-iba ang lalaki ng posisyon.

Tumayo siya sa aking harapan at narinig ko ang pagbukas ng zipper ng kaniyang pantalon. Hula ko ay hinuhubad niya ngayon ang kaniyang pantalon.

Pagkaraan ng ilang segundo ay muli siyang umupo sa aking harapan. This time, nakatalikod siya sa akin. Isinandal niya ang kaniyang likod sa aking dibdib. Magkadikit ang aming mga balat.

🎶 Baby, let me rock your body, ride your body
Kiss your favorite spot
You’re screaming out my name, you don’t have to tell me stop
The way your body is moving like a bubble ‘bout to pop
I just want I all so don’t stop 🎶

Nagsimula na ulit siyang gumiling sa aking ibabaw. Pinipigilan kong huwag tablan pero masyadong magaling magpalibog ang lalaking nasa ibabaw ko ngayon.

“Tangina! Ang galing gumiling!” dinig kong komento ni Roland habang pinapanood ang lalaking stripper na nasa harapan ko.

Alam kong nararamdaman na ng lalaki ang pagkabuhay ng alaga ko. Mas idinidiin na niya ngayon ang kaniyang puwet sa matigas kong ari. Sumasakto ang kaniyang ginagawa sa lyrics ng kanta na naririnig namin dito.

🎶 So we can make love
Or we can just f*ck
We can get romantic, dirty dancing
Feel my hands until the sun comes up 🎶

Inisip ko na lang na si Caleb ang nagpe-perform sa ibabaw ko ngayon. At least kung siya ang iniisip ko, mababawasan ang guilt ko sa nararamdaman ko ngayong init dulot ng pagse-seduce sa akin ng stripper na na-hire ni Alex para sa gabing ito. Ano kaya ang pinagkakaabalahan ng fiancé ko ngayon? Lampas isang oras na lang at Bagong Taon na.

Kinuha ng lalaki ang aking mga kamay at ipinatong niya ito sa kaniyang dibdib. Maskulado rin ang stripper na nasa ibabaw ko ngayon. Nagkusa na ang paggalaw ng aking mga kamay pero nanatili ang kaniyang mga palad sa ibabaw ng aking mga kamay. Nilamas-lamas ko ang magandang hulma ng kaniyang dibdib. Pinaglaruan ng aking mga daliri ang kaniyang dalawang utong. Tulad ng kaniyang puwetan, matambok din ang mga ito. Naglakbay pababa ang aming mga kamay at  naramdaman ko ang mga pandesal sa kaniyang tiyan.

🎶 We can make love
We can, we can just f*ck
We can make love
We can, we can just f*ck
We can make love
We can just f*ck
We can, we can just f*ck 🎶

Mas naging mapangahas ako at ibinaba ko ang aking mga kamay. Tinungo ng mga ito ang kaniyang semi-erect na ari na nasa loob ng kaniyang brief. Hinaplos-haplos ng aking palad ang kaniyang tumitigas na burat.

Pareho na kami ngayong nalilibugan habang magkadikit ang aming balat. Pareho na kaming nadala ng magaling na performance ng matipunong lalaking nakaupo sa ibabaw ko ngayon. Pareho nang nag-aalab ang nararamdaman namin sa puntong ito.

Taliwas sa seryosong nararamdaman namin ng lalaking nasa harapan ko, patuloy pa rin ang malakas na pagsigaw at pag-cheer ng mga kasama namin. Tila enjoy na enjoy rin sila sa palabas na nasasaksihan.  

Isa sa mga sigaw nila ang pumukaw sa aking atensiyon.

“Igiling mo pa, papi!” dinig kong sigaw ni Alex.

Papi? What?!

Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Sigurado ako sa aking narinig.

Madali kong inalis ang aking mga kamay mula sa katawan ng lalaki at mabilis kong tinanggal ang piring sa aking mga mata. Medyo nasilaw pa ako sa liwanag ng ilaw na nakasindi rito sa kuwarto. Hindi ko alam na naka-on na pala ulit ang mga ilaw sa kuwarto na ito. Dahil dito, nagtagal pa ng ilang segundo bago nakapag-adjust ang aking mga mata at tuluyang nakilala ang lalaking gumigiling sa aking ibabaw.

Tama nga ako sa aking narinig. Ang lalaking stripper na nagsasayaw sa aking harapan ay walang iba kung hindi ang ex-boyfriend kong si Sebastian. Ang lalaking tinatawag at tumatawag sa akin dati ng “Papi.”

What the f*ck? How the hell did he end up here?

Parang may isang bumbilya na sumindi sa aking isipan pagkatapos kong banggitin ang katanungan sa aking isipan. Medyo give-away na kasi kung sino ang pasimuno ng lahat ng ito.

Naalala ko pa noong sinorpresa ko si Alex noong twenty-fifth birthday niya noong nakaraang taon. As a surprise gift, nag-schedule ako ng male strippers sa party niya sa tulong ng kaibigan kong si Carlo. Surprisingly, itong parehong lalaking ito ang isa sa mga lumitaw sa bahay niya at naging isa sa mga strippers noong gabing iyon.

Sigurado ako na si Alex ang may kagagawan kaya andito si Sebastian bilang stripper ngayon dito. Akala ko ba, digital na ang karma ngayon. Why did it take him more than a year to get back at me for that?

“What are you doing here?” naguguluhan kong tanong kay Sebastian pagkatapos ko tapikin ang kaniyang balikat at medyo itulak ang kaniyang katawan palayo sa akin.

Medyo nabigla siya at hindi inaasahan ang aking tanong. Hindi pala niya napansin na inalis ko na ang aking piring at nakilala ko na siya. Todo pa rin kasi siya sa kaniyang performance level na pagsasayaw.

“Hello! Surprise!” nakangiti niyang bati.

“Do you want me to stop?” dugtong niya. Napansin niya siguro ang aking pagtataka at pagiging seryoso.  

“Yes, please,” aniko.

Tumayo na siya ng tuluyan pero nanatili sa aking harapan. Tanging itim na medyas at puting Calvin Klein briefs na lang kasi ang suot niya ngayon. Kita ko ang mga damit niyang hinubad na nakakalat ngayon sa sahig sa aming harapan.

“Are you mad?” pag-aalala niyang tanong sa akin.

Am I? Actually, hindi ko alam kung anong nararamdaman ko pero I don’t think I am mad at him right now. Kung pagbabasehan ang estado ni Junior, ibang madness ang aking nararamdaman.

“No. Hindi ako galit pero paano ka nakapunta rito? I mean, akala ko nasa Chicago ka,” nalilito kong tanong sa kaniya.

“Yeah. Pero tinawagan ako ni Alex at in-invite niya ako rito,” pagkumpirma niya sa hinala kong ginawa ng matalik kong kaibigan.

Napalingon ako sa lalaking tinukoy niya na ngayon ay abot tainga ang ngiti. Matalim ko siyang tinitigan subalit itinaas lang niya ang hawak niyang wine glass sa akin. Para bang tuwang-tuwa siya sa nasasaksihan. Tila natupad ang kaniyang minimithing pangarap.

“Pre, bakit mo pinahinto? Lapit na akong labasan eh,” lokong reklamo ni Roland. Hindi ko na lang siya sinagot.

Napatingin ang aking ex sa kaniya. Mukhang hindi pa naipapakilala ni Alex ang mga kasama namin dito sa lalaking halos nakahubad sa harapan ko ngayon.

“Guys, this is Sebastian, my ex-boyfriend,” pakilala ko sa lalaking nakatayo sa aking harapan.

Kita ko ang pagkabigla ng mag honey bunch. Napanganga si Olly sa kaniyang narinig. Napa- “Oh, shit!” naman si Roland.

Isa-isa ko na ipinakilala si Sebastian sa kanilang dalawa. Nakipagkamay siya sa mga ito samantalang niyakap naman niya sina Alex at Nick.  

Nag usap-usap na sila habang nanatili akong nakaupo sa upuan sa gitna ng kuwarto. Nakalikod ngayon si Sebastian sa akin at napako ang aking paningin sa kaniyang mga matatambok na puwetan na natatakpan ng suot niyang puting underwear.

Bago pa ako magkasala sa aking fiancé, ibinaling ko ang aking atensyon sa lamesa sa gilid habang abala sila sa kanilang huntahan. Kinuha ko ang isang bote ng  nakabukas na champagne na nasa lamesa at tinungga ang laman nito. Kailangan ko ito para mahugasan ang init na aking nararamdaman dulot ng pagsasayaw kanina ni Sebastian. Hindi pa rin ako makapaniwala na andito siya ngayon.

“Bestie, did you like my surprise?” nakangiting tanong sa akin ni Alex ng lapitan niya ako.

“What do you think?”

“I think you love it!” nakangiti niyang sagot.

Hindi ko alam kong nang-aasar ba siya pero pinipigilan ko ang sarili ko na hindi siya sakalin o ihampas sa ulo niya ang hawak kong champagne bottle. Mamaya ko na lang siguro siya babawian. Ihuhulog ko na lang siya sa dagat.

Binigyan ko siya ng middle finger. Pansin kong napatingin si Sebastian sa aking direksiyon habang nakataas ang aking gitnang daliri sa harapan ng matalik kong kaibigan. Medyo nahiya ako sa aking ginawa kaya mabilis ko ibinaba ang aking kamay.

Potek! Bakit parang kasalanan ko? Hindi ba ako ang biktima rito?

Nagpaalam na muna ako para mag banyo. Sa totoo lang, medyo naiihi na kasi ako.

Nanatili ako sa banyo ng ilang minuto. Nawe-weirduhan kasi ako sa sitwasyon ko ngayon. Andito ako ngayon sa bachelor party ko kasi ikakasal na ako kay Caleb next week pero ang ex-boyfriend kong nang-iwan sa akin dati ang andito at naging stripper pa para sa akin ngayong gabi.

Lintek kasi si Alex eh! Of all people, bakit si Sebastian pa ang sinet up niya na maging stripper dito sa bachelor party ko? What was he thinking?  

Paglabas ko ay nakabihis na si Sebastian. Masaya pa rin silang nagkukuwentuhan nina Alex at Nick.

“Mag ready ka na, Bestie. Akyat na tayo sa top deck para sa New Year’s party. Thirty minutes na lang, Bagong Taon na,” utos niya sa akin ng mapansin niya ang aking presensiya. Kinuha ko ang hawak niyang wine glass at inubos ito ng isang lagukan.

Pagkatapos mai-tuck in ang aking long sleeves shirt ay inabutan ako ni Nick ng wine glass na may lamang alak.

“Alright, guys! Let’s enjoy the last party of the year. Let’s welcome twenty-twenty-two with a bang! Let’s show them how to have fun!” malakas na sigaw ni Alex.

Nagtama ang mga mata namin ni Alex bago namin pinagtama ang mga baso naming tangan. Halos sabay-sabay naming ininom ang laman nito.  

“Okay ka lang, Theo?” tanong sa akin ni Oliver habang isa-isa kaming lumalabas ng cabin.

“Of course. You?”

“I’m good.”

Ako ang huling lumabas kaya ako na ang nagsara ng pintuan. Nakita kong nauna ng maglakad ang dalawang pares kong mga kaibigan. Malakas silang nagtatawanan habang naglalakad sa hallway. Nagpaiwan naman si Sebastian kaya siya ang naging kasabay kong maglakad patungo sa elevator.

“Kumus-”

“You-”  

Napangiti kami nang maputol ang aming sasabihin dahil sa sabay naming pagsasalita pagkatapos ng ilang segundong katahimikan sa pagitan namin. Ang awkward talaga.

“You go ahead,” sabi niya.

“No, you go first,” sagot ko.

Potek! Bakit ba kami nagiging awkward sa isa’t isa ngayon. Last time we saw each other sa libing ni Dad, okay naman kami.

“You look good, as always,” bigkas niya.

“Salamat. Ikaw din.” Totoo naman. He looks a lot better now as compared to the last time I saw him.

“Thank you.”

“I didn’t know andito ka rin pala sa cruise. Hopefully hindi ka pinilit ni Alex,” sabi ko.

“No. Of course, not. I’m here because of you.” sinsero niyang sabi. Napatingin ako sa kaniya at nagtama ang aming mga mata. Madali ko rin naman binawi ang mga ito.

Potek! Bakit ba ako nagkakaganito ngayon? Dahil ba sa nangyari kanina?

“Ayaw mo bang andito ako?” tanong niya sa akin. Tila napansin niya ang awkwardness ko sa sitwasyon namin ngayon.

“No. I’m actually happy to see you again. Tagal na rin noong huli tayong magkita eh. Kumusta ka na?”

“Oo nga eh. Tagal din akong nagtiis na hindi ka nakita. Pero I’m good now. Kung masaya ka, mas masaya ako na nagkita ulit tayong dalawa.”

Ako lang ba pero bakit iba ang dating ng mga sagot niya?

Patuloy kami sa paglalakad at sinusundan ang direksiyon ng mga isda na design sa carpet. Nadinig kong sinabi ni Olly na isa ito sa paraan para malaman kung aling side ang harapan ng barko. Kung saan papunta ang mga isda, iyon ang harapan.

Naabutan namin ang aming mga kasama na naghihintay sa harapan ng elevator.

“Kumusta ka, pre? Sabi ko sa ‘yo, wala akong kinalaman dito ha,” banggit ni Nick ng akbayan niya ako habang naghihintay ng elevator.

“Bantayan mo ‘yang syota mo, pre. Ilayo mo siya sa gilid ng barko mamaya. Baka hindi ako makapagpigil,” biro ko sa kaniya.

“Wala namang ganyanan, pre.”

Bumukas na ang pintuan pero puno ang loob ng elevator.

“Stairs na lang tayo,” suggestion ni Oliver. Ganoon na nga ang aming ginawa.

Bumungad sa amin ang malakas na kanta ng NSYNC na “Bye, Bye, Bye” at ang malilikot na laser lights.

Sobrang daming tao na ang naririto sa pinakataas na palapag ng cruise ship. Determinado kaming nakipagsiksikan at nagtungo sa pinakamalapit na bar para mag order ng mga inumin.

Inabutan kami ng ilang staff ng ilang accessories tulad ng torotot, itim na fedora hat na may nakasulat na “Happy New Year!”, at mahahaba at umiilaw na foam sticks.

Napagpasyahan naming umakyat ng isa pang palapag at pinuntahan ang nakita naming bakanteng puwesto. Marami rin ang nakahilera rito sa pa-oblong na rails habang pinapanood ang mga nangyayari sa ibabang palapag kung saan kami nanggaling at kung saan naroroon ang karamihan. Nakapalibot sila sa swimming pool na may ilaw ngayon. Kaninang hapon lang ay nakatambay kami rito.

“This is fun!” sabi ko sa aking mga kasama.

Sinabi ko sa aking sarili na ie-enjoy ko muna ang pagsalubong sa Bagong Taon at saka ko na lang ii-stress ang sarili ko sa sitwasyon ko ngayon kasama ang ex ko rito sa cruise.

Kakaiba ang vibe at energy dito. Kahit halos alas dose na ng gabi, sobrang taas pa rin ang energy ng lahat. Gising na gising ang lahat at masiglang naghihintay at sumasabay sa nakakaindak na tugtog. Idagdag pa ang mga ilaw na nagdadagdag sigla sa lugar na ito.

Malamig ang simoy ng hangin. Malakas ang alon sa dagat pero hindi namin ramdam ito dito sa kinatatayuan namin.

Iniikot ko ang aking paningin hanggang sa karagatan. Madilim ang kapaligiran. Tila kami lang ang naririto sa parteng ito ng Atlantic Ocean dahil wala akong natatanaw na ibang ilaw sa karagatan. Pagtingala ko naman sa kalangitan ay nagliliwanag ito dahil puno ito ng nagkikislapang mga bituin.

Ilang minuto pa at nagsimula na ang New Year’s countdown. Sabay-sabay ang lahat ng naririto sa pagsigaw ng numero na nakasulat sa widescreen. Mas tumindi ang excitement ng lahat.

“Ten!”

“Nine!”

“Eight!”

“Seven!”

“Six!”

“Five!”

“Four!”

“Three!”

“Two!”

“One!”

“HAPPY NEW YEAR!” sabay-sabay na malakas na sigaw ng lahat na naririto. Kasabay nito ang pagbalandra ng mga salitang “Happy New Year 2022!” sa widescreen. Malakas na naririnig naman ang instrumental version ng kantang “Auld Lang Syne.”

Umalingawngaw rin ang nakakabinging busina ng barko. Tumunog ang ingay na dulot ng mga torotot. Dumagundong ang malakas na pagsigaw, pagpito at pagpalakpak ng lahat ng mga pasahero na naririto.

Mula sa aking puwesto, kita ko ang mga gumagalaw at umiilaw na foam sticks na iwinawagayway sa ere ng mga pasahero.

“Hug the one you love… Kiss the one you love… Welcome to two thousand twenty-two!” bigkas ng DJ.

Paglingon ko sa aking mga kasama ay ganoon nga ang kanilang ginagawa. Nakita kong magkayakap at magkahalikan sina Roland at Oliver. Ganoon din sina Nick at Bestie. Sana lang ay walang makapansin sa kanila. For sure, malaking balita ito sa Pilipinas.

Nagtama ang mga mata namin ni Sebastian kaya nagyakapan na rin kami at nagbatian ng “Happy New Year” sa isa’t isa. Ramdam ko ang higpit at init ng kaniyang pagkakayakap ng humigit kumulang kalahating minuto.

Nang maghiwalay ang aming mga katawan ay binati at niyakap ko naman ang iba kong mga kaibigan.

Sobrang saya ko sa oras na ito na kasama ko ang mga taong ito. Ang mga kaibigan ko na lagi akong dinadamayan. Kung andito lang sana si Caleb, kumpleto na.

Sabi nila na kung sino man ang kasama mo sa Bagong Taon ay siya mong makakasama sa buong taon. Hindi naman siguro totoo ‘yon since wala sa tabi ko ngayon si Caleb.

Inisip ko na lang na ilang araw na lang at makikita at makakasama ko na ulit ang fiancé ko. Doon na lang kami babawi.

Pagtingin ko sa widescreen ay ipinapakita rito ang mga pasahero na naririto ngayon na nakukuhanan ng kanilang kamera na umiikot sa halos lahat. Nang mahagip kami ng camera at makita namin ang aming mga sarili sa malapad na screen ay nagsigawan kaming magkakaibigan ng malakas at masiglang kumaway sa lahat.

Potek! Pakiramdam ko, mapapaos ako nito dahil sa ilang minuto ko ng pagsigaw.

“One more time, happy New Year! May twenty-twenty-two bring a lot of love, peace, good health and fortune to every single one of you!” muling bati ng DJ.

Muling nagsigawan ng malakas ang lahat ng naririto.

“We’re gonna continue to party so dance with the person next to you!” dagdag na sabi ng DJ at narinig ang kanta ni Jennifer Lopez na “Let’s Get Loud.”

Ganoon nga namin ginugol ang mga sumunod na oras. Sayaw. Talon. Inom.

Nang matapos ang party sa roof deck ay lumipat kami sa isa sa mga dance clubs na nasa tenth floor nitong barko.

Halos alas dos na ng kami ay natapos. Medyo may tama na rin ng alcohol ang aming katawan. Basa na ang aming mga katawan ng pawis.

Dahil sa pagod sa pagsasayaw, nauna ng nagpaalam sina Roland at Oliver at nagtungo na sila pabalik ng kanilang cabin.

Nakaramdam naman kami ng gutom nina Alex, Nick at Sebastian kaya napagpasyahan naming magpunta sa restaurant dito sa barko na bukas pa at nagse-serve pa ng mga pagkain.

Pagdating namin doon ay tanging pizza at chicken wings na lang kanilang sine-serve kaya ito ang aming kinain.

“Grabe, ang saya, Bestie! Na-miss ko mag party ng ganito tulad noong nasa Pilipinas pa ako,” sabi ko kay Alex. Kita kong medyo pumipikit na ang kaniyang mga mata pero pinipilit pa rin niya ang sarili na ubusin ang pagkain na nasa kaniyang harapan.

“Oo nga eh. I miss those days,” sagot niya.

Nang matapos kaming kumain ay nagpaalam na sila ni Nick para magtungo na sa kanilang cabin.

“I love you, Bestie! I’ll see you later. Thank you again for everything,” sinsero kong sabi kay Alex bago kami naghiwalay.

“Pre, salamat sa pag-alaga sa kaibigan ko ha,” sabi ko kay Nick.

“Lasing ka na, pre. Matulog ka na rin,” sagot niya sa akin.

“Hindi ako lasing, pre. May tama lang pero hindi ako lasing,” huling kong sabi bago sila tuluyang magpaalam.

Naiwan kami ni Sebastian magkasama.

“Matutulog ka na rin?” tanong ko sa kaniya.

“Hindi pa. Ikaw ba?”

“Hindi pa rin. Tara! Tambay tayo sa taas. Stargazing tayo!” suggestion ko.

“Sige.”

Bitbit ang isang bote ng tubig, umakyat na kami ulit sa pinakataas na palapag ng barko. Tinungo namin ang harapan ng barko. Kaunti na lang ang tao na naririto. Karamihan sa kanila ay nakahiga sa mga chaise lounge chairs na naririto.

Ramdam na ramdam ko ang malakas ang malamig na simoy ng hanging sumasalubong sa amin. Muli kong isinuot ang bitbit kong asul na blazer. Tumayo ako sa pinakagilid ng barko sa unahan. Kita ko ang mga alon na humahampas at sumasalubong sa ibabang bahagi ng barko. May naisipan akong gawin.

“I’m the king of the world!” sigaw ko habang ako’y nakadipa, pilit ginagaya si Jack sa pelikulang “Titanic.”

“Lumayo ka nga diyan sa gilid. Baka mahulog ka pa sa dagat eh. Buti sana kung sa akin ka na lang ulit mahulog,” dinig kong bigkas ni Sebastian ng hilahin niya ako palayo sa riles.

Hindi ko na binigyan ng pansin ang kaniyang sinabi, marahil dahil na rin sa tama ng alcohol.

Sinunod ko na lang ang kaniyang sinabi at humiga na lang kami sa dalawang chaise lounge chairs na andito.

Tulad kanina, puno pa rin ang kalangitan ng mga nagniningning at kumikislap na bituin. Dahil madilim ang kapaligiran, kitang-kita ang liwanag na kanilang taglay.

Sandali kaming natahimik ng aking kasama na nakatingala rin habang nakahiga sa katabi kong lounge chair.

Naalala ko ang aking mga magulang. Dahil doon, naalala ko ang bilin ng aking ama. Siguro ito na ang tamang panahon para gawin ko iyon.

Nilingon ko si Sebastian at nakatulala lang ito habang nakatingin sa mga tala. Ito nga pala ang favorite pastime ng taong ito.

“Sebastian, can I ask you something?”

“Oo naman. Ano ‘yun?”

“Why did you leave me without saying goodbye?”

 

 

 

 

 

 

Itutuloy…