CHAPTER 45

 

LOVE AND KARMA

BASTE


"Bas, kumusta ka na?" bungad na bati sa akin ng isang pamilyar na boses ng sagutin ko ang kaniyang tawag. Kakaparada ko pa lang ng aking kotse.

Tiningnan ko pa ang aking telepono para kumpirmahin kung sino ang aking kausap. Numero lang niya ang nakasulat dito pero siguradung-sigurado ako kung sino ito. Hinding-hindi ako puwedeng magkamali. Isang tao lang ang tumawag sa akin ng "Bas", ang aking ex na si Eric.

"Paano mo nakuha ang number ko?" Hindi ko na dapat ito itinatanong. Dahil sa posisyon niya sa gobyerno, madali lang sa kaniya ang makakuha ng impormasyon na kailangan niya.

"I miss you, Bas."

Hindi ako sumagot. Iniisip kong putulin na ang tawag na ito.

"Puwede ba tayong magkita at mag-usap?" dagdag niya.

"Wala na tayong kailangang pag-usapan. Pakiusap lang, huwag mo na akong tawagan." Pinindot ko na ang 'End Call' button. Umagang-umaga, sira na kaagad ang araw ko.

Bakit ba kasi bigla na lang ako tatawagan ng hayop na ex ko na 'yon? Pagkatapos ng ginawa niya sa amin ni Lola lampas tatlong taon na ang nakakaraan, may lakas ng loob pa siyang kontakin ako? After all these years, bakit, all of a sudden, ay gusto niya akong makausap?

Nasa ganito akong pag-iisip ng dali-dali kong inilagay sa kanang bulsa ng aking shorts ang aking telepono. Inabot ko na ang backpack ko mula sa passenger seat at lumabas na ng aking kotse.

Habang naglalakad patungo sa entrance ng mall, muli na namang tumunog ang aking telepono.

"Hindi ba sinabi ko na sa ‘yo na ‘wag mo na akong tatawagan?" iritable kong sabi nang sagutin ko ang tawag.

"Pre, relax ka lang. Hindi ako naniningil ng utang," pabirong sagot ng nasa kabilang linya.

Shit! Akala ko ay si Eric ulit ang tumatawag sa akin. Bigla ko na lang kasi ito sinagot. Tiningnan ko ang aking telepono at binasa ang pangalan na nakasulat dito.

"Carlo, pre! Sorry! Pasensiya ka na, pre. Akala ko kasi ikaw si... Anyway, napatawag ka, pre?" tanong ko sa aking kausap habang tinitingnan ng security guard ng mall ang loob ng dala kong bag.

"Ayos lang, pre. Busy ka ba? May hihingin sana akong pabor sa 'yo eh."

"Hindi naman. Ano 'yun?" sagot ko.

"Puwede ka bang magsayaw this coming Saturday sa isang private party? Nag-cancel kasi 'yung dapat na pupunta eh. Naaksidente dahil sa pagmo-motor. Yung iba kong kakilala, either naka out-of-town or naka-book na. Don't worry, pre, safe at legit ito. 'Tsaka, malaki ang bayad," salaysay niya.

"Paanong sayaw?"

"Bilang stripper, pre," diretso niyang sagot.

"Uhm... Magkano?" atubili kong tanong. Isang beses ko pa lang kasi nagawang maging stripper sa isang private party.

"Fifteen thousand, pre, tapos dalawang songs lang ang sasayawin mo. 'Tsaka may kasama kang isa pang magsasayaw, si Zach." Nakilala ko na ang tinutukoy niya minsan sa isang party na pinuntahan ko.

"So, bale, hati kami sa fifteen thousand?" paglilinaw ko.

"Hindi, pre. Tig-fifteen thousand kayo," wika niya.

Malaki nga ang bayad. Medyo kailangan ko rin kasi ng pera ngayon eh. Nauubos na ang ipon ko. Matumal kasi ang pasok ng kliyente sa pag-iinterior design ko.

"Ano, pre? Pumayag ka na! Tulad ng sinabi ko, sobrang safe ito. Disente at mayaman 'yung kausap ko. Bale, surprise gift niya ito para sa best friend niya. No hanky panky, pre. Sayaw lang talaga ang gagawin niyo. Wala ng iba pa," dagdag niya habang pinag-iisipan ko ang kaniyang alok na trabaho.

"Sige, pre. I'm in."

Sinabi pa niya ang ibang detalye para sa raket na ito. Natapos ang aming pag-uusap ng makapasok ako sa Starbucks. Naisipan ko kasing dumaan muna rito bago mag workout.

Napansin ko ang matangkad na lalaking nakatayo sa harapan ng counter. Nakatalikod siya sa akin. Umagaw sa aking atensiyon ang kulot at malago niyang buhok. Bahagya ko pang naamoy ang mabango niyang pabango.

Tumabi ako sa kaniya at pinagmasdan ang kaniyang side profile. Medyo may pagka-Latino ang features niya. Inisip ko na baka foreigner ang mga magulang nito.

Bagamat malago ang kaniyang buhok, lalaking-lalaki pa rin ang itsura niya. Makapal ang kaniyang kilay at pilik mata, defined ang kaniyang panga na mas na-emphasize ng kaniyang trimmed na balbas, matangos ang kaniyang ilong at mapupula ang kaniyang mga labi. Pakiramdam ko ay ilang minuto akong nakatulala sa paghanga sa gilid ng kaniyang mukha.

"Are you in line?" tanong ko sa katabi kong guwapong lalaki bago pa niya mapansin ang medyo creepy kong pagtitig sa kaniya.

"No. Go ahead," sagot niya. Hindi lang pala mukha niya ang maganda, pati boses niya.

Lumapit na ako sa barista at nag order ng venti green tea latte. Nang magbabayad na ako ay hindi ko makita ang aking pitaka. Wala ito sa aking bulsa at wala rin sa loob ng aking bag. Shit! Saan ko kaya nahulog iyon? 

Na-conscious ako ng maisip ko ang lalaking nakatayo sa aking likuran. Lord, please, huwag sana niyang mapansin ang katangahan ko ngayon.

"Miss, paki-cancel na lang ng order ko. Nakalimutan ko pala ang wallet ko eh," mahina at nahihiya kong sabi sa barista na nasa harapan ko.

"No, miss, I'll pay for it. Pakisama mo na lang sa order ko," dinig kong sambit ng lalaking nakatayo sa aking likuran.

Fuck! Nakakahiya!

Inikot ko ang aking katawan para tingnan ang lalaking pinanggalingan ng malalim na boses. Nagtama ang aming mga mata at nasilayan ang kaaya-aya niyang ngiti. Kusang umatras ang aking katawan habang umaabante naman ang guwapong lalaki. Sa anumang kadahilanan, pakiramdam ko ay bumagal ang takbo ng oras. Pakiramdam ko ay kilala ko na siya kahit ito pa lang ang unang beses naming pagkikita.

Sa ikalawang pagkakataon, muli na naman akong natulala habang nakatingin sa kaniyang mukha. Mukha siyang isang anghel na bumaba mula sa langit para i-save ako sa aking kahihiyan.

"Hey, bro! You didn't have to pay for my order but thank you very much. I don't know what happened to my wallet. I might have lost it," nahihiya kong sabi sa kaniya pagkatapos niyang bayaran ang aming order.

"No worries, man! Consider it as my good deed for the day."

Good deed for the day. Paulit-ulit itong tumakbo sa aking isipan. Anghel nga yata ang kaharap ko. Nakapabusilak ng puso.

Palihim ko siyang tinitingnan habang may kausap siya sa kaniyang telepono. Para kasing nabatubalani ang aking mga mata sa kaniyang itsura. Simple lang naman ang suot niyang puting V-neck shirt, asul na chino shorts at brown na sandals subalit sobrang lakas ng kaniyang dating. Siguro modelo itong lalaking ito, sabi ko sa isip ko.

Sobrang gaan ng pakiramdam ko sa kaniya. May kung anong kakaiba akong nararamdaman sa kaniya. Parang may mga paru-parong nabuhay sa akin tiyan. Ito na yata ang sinasabi nilang "love at first sight."

Minsan ay napapatingin siya sa aking direksiyon. Mabilis ko naman agad inaalis ang aking pagtitig sa kaniya tuwing nangyayari ito. Kung gaano ko kabilis iniiwas ang aking mga mata sa kaniya ay ganoon din kabilis bumabalik ang mga ito kapag pakiramdam ko ay sa ibang direksiyon na ulit nakatuon ang kaniyang atensiyon. Ewan ko ba pero ang sarap lang niyang titigan at panoorin.

Theo. Iyon pala ang pangalan niya. Salamat sa barista at nalaman ko ang kaniyang pangalan.

Napatanga na naman ako ng ilang saglit at namalayan ko na lang na wala na sa aking tabi ang lalaking nagbayad ng tsaa ko. Mabilis ko siyang pinuntahan ng makita siyang nakatayo sa kabilang side ng coffee shop na ito. Naisip kong magpakilala sa kaniya. Kumuha ako ng business card sa bulsa ng aking backpack.

"Wait, bro! Salamat ulit dito ha. Eto nga pala ang calling card ko. At saka, Sebastian nga pala. You can contact me if you need my service. I'll give you a discount para pambayad na rin sa libre mo," tuluy-tuloy kong pagpapakilala sa kaniya.

"Theo, pare." Medyo nakuryente ako ng nahawakan ko ang kamay niya.

Pagkatapos ng maiksing pagpapakilala sa isa't isa ay nagpaalam na ako sa kaniya. Pilit kong kino-control ang sobrang excitement na aking nararamdaman.

Naglalakad na ako palayo ng ma-realize ko na hindi ko pala nakuha ang phone number niya. Shit! Iba talaga ang epekto niya sa akin. Natatanga ako.

Lumingon ako para muling masulyapan ang aking anghel pero nakalabas na rin siya sa coffee shop at naglalakad patungo sa kabilang direksiyon palabas ng mall. Nakaramdam ako ng matinding panghihinayang dahil hindi ko nalaman kung paano ko siya makokontak. Tanging first name lang niya ang alam ko.

Napansin ko na lang habang naglalakad na nasa mukha ko na ang aking kanang kamay at inaamoy ito. Shit! Ibang klase na ito. Para akong nabalik sa aking pagkabata at nakaramdam ng matinding crush sa isang lalaki.

Dahil sa ganda ng aking mood dulot ng nangyari sa Starbucks, nakalimutan ko na ang tawag na natanggap ko kanina. Punung-puno ako ng energy habang nasa gym. Imbes na 'yung workout playlist ko ang pinapatugtog ngayon, romantic music ang aking naririnig mula sa aking Airpods. Hindi maalis ang ngiti sa aking mukha. Wala na akong pakialam kung isipin ng iba na high ako sa droga. Basta ang alam ko, masaya at inlove ako.

Dulot pa rin ng aking lubos na kagalakan, dumaan ako sa sementeryo at excited na ikinuwento sa aking lola ang nangyari. Iniisip ko na kasabay kong nakangiti ang yumao kong lola ngayon dahil sa sayang nararamdaman ko. Hindi ko na binanggit sa kaniya ang pagtawag kanina ng taong dahilan ng pagkawala niya.

Pagsabit ng Sabado ng gabi ay nagpunta na ako sa fast food restaurant kung saan kami magkikita ni Zach, ang lalaking makaka-partner ko ngayong gabi para sa raket na ibinigay sa amin ni Carlo. Alas diez ang usapan namin pero alas diez y media na ng siya'y dumating.

Pagkatapos mapag-usapan ang aming plano at isuot ang aming costume ay tinungo na namin ang address ng party na aming "ire-raid" gamit ang police car na hiniram ng kasama ko.

Pagdating namin sa bahay ng birthday celebrant ay nagulat ako sa sumalubong sa amin sa may pintuan. Si Theo, ang mailap na lalaking pilit kong hinahanap sa iba’t ibang social media.

Bakit may anghel na sumalubong sa akin? Nasa langit na ba ako? Bakit andito ang lalaking pinagpapantasyahan ko nitong mga nakaraang araw tuwing mag-isa ako sa aking kuwarto.

Sinikap kong mabuti to play it cool. Pilit kong hindi ipinahalata sa kaniya ang aking kagalakan na makita siyang muli subalit halatang-halata naman sa kaniya ang pagkagulat at pagtataka. Pinapasok niya agad kami sa bahay ng walang tanung-tanong. Sa puso kaya niya ay papapasukin din niya ako ng ganito kadali?

Kapansin-pansin na puro lalaki na may pusong babae ang naririto kaya hindi kataka-taka na mag hire sila ng male strippers para sa gabing ito.

Madali naming nahanap ang aming biktima dahil lumapit agad siya ng tanungin namin kung sino ang may-ari ng marangyang bahay kung saan kami naroroon. In fairness, maganda ang pagkakadiseniyo ng kaniyang bahay.

Pansin ko na medyo may bahid ng pangamba sa mukha ng may-ari ng bahay nang pinaupo namin siya sa dining chair na inilagay ni Zach dito sa gitna ng living room. Maging ang mga bisita niya ay wari'y kinakabahan dahil sa aming pagdating.

Mukhang effective ang aming pagpapanggap. Lahat ay napaniwala namin na totoo kaming mga pulis. Wala silang idea na palabas lamang ang lahat ng ito.

Pagkatapos ng ilang minuto ay pinatugtog na ng DJ ang sinabing kanta ni Zach sa kaniya. Dito na na-realize ng lahat ang aming totoong pakay.

Mabilis na napalitan ang kanilang katahimikan at mahinang pagbubulungan ng malakas na sigawan at palakpakan. Nang inilibot ko ang aking mga mata ay nakumpirma ko ang unang obserbasyon ko kanina na puro lalaki ang lahat ng naririto. Subalit ng malaman nila ang dahilan ng aming pagparito, bumigay na silang lahat at pinapakita na nila ang kanilang totoong kasarian.

Inumpisahan na naming umindak sa saliw ng nakakaakit na kanta. Sa umpisa ay medyo kinabahan pa ako ng kaunti dahil ikalawang beses ko pa lang ito ginagawa. Subalit habang tumatagal ay nagiging mas confident na ako sa aking pagsasayaw lalo pa't nakikita kong natutuwa ang lahat ng naririto sa aking harapan. Nakatulong ang pagpapa-practice ko kanina habang sinasabayan ang ilang videos ng ilang male strippers sa Youtube.

Lubos kong pinagbutihan ang aking paggiling para ma-impress ang lalaking aking hinahangaan. Nakita ko siyang nakatayo sa likuran ng sectional sofa pero iniiwasan kong tumingin sa kaniya para hindi ako masyado ma-distract lalo pa't alam ko na ang epekto niya sa akin.

Habang hinuhubad ang aking suot ay ini-imagine ko na lang na siya ang aking inaakit at sinasayawan sa oras na ito. Iniisip ko pa na ako si Channing Tatum sa pelikulang Magic Mike sa mga sandaling ito.

Pilitin ko mang iwasan pero kusang pumupunta sa direksiyon ni Theo ang aking mga mata kaya hindi maiwasan na hindi magtama ang aming mga mata. Ramdam ko ang maalab niyang mga pagtitig sa akin. Halos hubo't hubad akong nagsasayaw rito sa harapan pero pakiramdam ko ay nakahubad na ako sa kaniyang isipan.

Nakadagdag ito sa aking adrenalin at nakatulong para tuluyan ko ng alisin ang kung ano pa mang inhibition na natitira sa aking katawan. Bigay-todo na ang performance ko ngayon. Siya lang ang tanging nasa isip ko at ang tanging pinag-aalayan ng aking pagsasayaw.

Habang nakalutang at iniisip ang aking pinapangarap na lalaki na nasa aking harapan, halos hindi ko na namalayan na natapos na pala ang dalawang kanta na inihanda namin ngayong gabing ito. Nabalik ako sa reyalidad at muling narinig ang malakas na sigawan ng lahat ng naririto.

Pagkatapos ng aming palabas ay nakilala namin ni Zach si Alex, ang lalaking aming sinayawan. Twenty-fifth birthday pala niya ngayon at kami ang kaniyang regalo.

Hindi ko inaasahan na si Theo pala ang kontak ni Carlo para sa gig na ito at siya ang best friend ni Alex. Muli akong napatingin kay Theo at lubos akong natuwa ng malamang nasiyahan din siya sa aming performance.

Akala yata niya ay nakalimutan ko na siya kaya muli siyang nagpakilala sa akin. Hindi niya alam, nakatatak na siya sa aking puso at isipan.

Nagulat ako ng iniabot niya sa amin ni Zach ang tseke habang kami ay kumakain. Dinoble niya ang presyong sinabi sa akin ni Carlo. Sa ikalawang pagkakataon ay muli niyang ipinakita sa akin kung gaano siya kagalante at kabait. Mas nadagdagan tuloy ang pogi points niya sa akin.

Lola, kung nakikita mo ako ngayon, gusto ko pong ipakita sa 'yo ngayon itong lalaki na nasa tabi ko. Siya po ang sinabi ko sa inyong inspirasyon ko at ang nagbibigay kulay sa aking mundo ngayon. Sana po matulungan niyo ako na maging mas close kami sa isa't isa. Ito ang sikreto kong hinihiling sa aking isipan.

Naramdaman kong nakatitig si Theo sa akin habang nakaupo kami sa tig-isang chaise lounge rito sa gilid ng swimming pool bago siya nagsalita. "So, anong plano niyo ni Zach tonight? Kung gusto niyo, puwedeng dito na kayo matulog. Bukas na lang kayo ng umaga umalis," sabi niya sa akin.

Yes... Thank you, Lola! Napangiti ako sa aking isipan. Mukhang narinig niya ang aking hiling.

"I'll ask Zach kung ano ang balak niya. I'm open for anything," pakipot kong sagot sa kaniya.

Usually, friendly at makuwento ako kahit sa mga bagong kakilala pero natatameme ako kapag itong lalaking katabi ko ang aking kasama. Pilit ko ring hindi ipinapahalata sa kaniya ang mabilis na pagtibok ng aking puso at ang excitement na aking nadarama. Gustung-gusto ko ng ipagkaloob sa kaniya ang matamis kong "oo".

Sinabi ni Zach na kinausap na siya nina Alex at Tom at pumayag siyang makipag thressome sa kanila. Inalok pa niya ako na sumali sa kanila pero tumanggi na ako. Hindi ko sinabi sa kaniya ang aking plano.

"Ang lambot ng mga labi mo, Theo. Kanina ko pa ito gustong halikan," hindi ko napigilang sabihin kay Theo sa tindi ng emosyon na dinudulot sa akin ng kaniyang paghalik. Ilang minuto lang pagkatapos ay pareho na kaming hubo't hubad dito sa kama.

Lahat ng aking nalalaman sa paghalik at pakikipagtalik ay aking ginawa para ma-impress ang lalaking ito. Gusto kong maging memorable ito sa kaniya sakaling ito na ang una at huling beses na mangyayari ito. Tingin ko naman ay nagtagumpay ako.

Sobrang sarap ng aking pakiramdam habang nakabalot ang kaniyang mga bisig sa aking katawan habang magkatabi kami rito sa kama pagkatapos naming mag practice kung paano gumawa ng bata. Amoy na amoy ko ang kaniyang nakakaadik na pabango.

Mas nauna akong nagising kinaumagahan. Dahan-dahan akong bumangon para hindi maabala ang malalim niyang tulog.

Hindi pa rin ako makapaniwala na totoo ang nangyari kagabi. Sinampal ko pa ang sarili ko habang nakaharap sa lababo at salamin para siguraduhing hindi ako nananaginip. Ilang araw ko kasing pinagpantasyahan ang lalaking nakahiga sa kama at ini-imagine kung paano siya makipagtalik. Ngayong tuluyan na itong naganap, masasabi kong ito na ang pinakamasarap kong sexperience sa buong buhay ko.

Bago ko nilisan ang kuwarto ay muli kong hinalikan si Theo. Gusto ko kasing matikman muli ang kaniyang malalambot at mapupulang mga labi. Pasikreto ko pang kinuhanan siya ng picture habang mahimbing na natutulog bilang munting remembrance.

Naabutan ko sina Zach at Alex sa living room. Inalok pa kami ng birthday boy ng agahan pero tumanggi na kami at nagpaalam na sa kaniya. Kailangan na kasing isauli ni Zach ang police car na kaniyang hiniram.

"Lola, I'm in love. Sana tulungan niyo po ulit ako na mag krus ulit ang aming mga landas. Sigurado ako na kung makikilala mo rin siya, magugustuhan mo rin siya para sa akin," pauna kong sabi sa aking lola nang muli kong puntahan ang kaniyang puntod.

Naisipan ko kasi siyang dalawin dito sa sementeryo para i-share ang galak na aking nararamdaman dahil sa nangyari kagabi. Pakiramdam ko kasi may kinalaman siya kung bakit nangyari sa amin ni Theo ang ginawa namin kagabi. Ikinuwento ko na rin sa kaniya ang mga katangian ng lalaking hinahangaan ko para mas lubos niya itong makilala.

Buong linggong naging maganda ang aking mood. Ito ay kahit wala pa rin akong makitang kliyente para magpadisenyo ng kanilang bahay.

Nasira lang itong kong ito ng makatanggap muli ako ng mensahe sa makulit na taong akala ko ay naputol na ang ugnayan sa akin.

Bas, can we meet please... Bas, nagbago na ako. Please give me a chance. Ilan ito sa mga mensaheng ipinadala sa akin ni Eric.

Ilang beses na siya nagpapadala ng mga text messages. Nakailang tawag na rin siya. Ang lahat ng iyon ay hindi ko sinasagot.

Kaysa mag stay lang ako sa aking condo, kinagat ko na rin ang alok ng isa kong kaibigan na samahan ang pinsan niya sa isang wedding party sa Anilao sa Sabado. Hindi ko naman inaasahan na masama pala ang ugali ng bading niyang pinsan. Masyadong maraming arte at demands. Sinabi ko na lang sa aking sarili na ilang oras ko lang naman siya makakasama kaya pinagtiyagaan ko na lamang.

Akala ko ay tuluyan ng magiging puno ng pagtitiis ang Sabado ng gabi ko. Hindi ko inaakala na rito ko pala ulit makikita si Papi. Ito na ang naisip kong itawag sa kaniya habang papunta ako rito sa Anilao kaninang hapon. Siya kasi ang nasa isip ko habang nagmamaneho. Parang meant to be yata talaga kami ni Papi dahil lagi kaming pinagtatagpo ng tadhana. 

Imbes na mabuwisit ako sa kasama ko ngayon, tinitigan ko na lang mula sa malayo ang Papi ko. Nainggit pa ako sa katabi niyang lalaki. Boyfriend niya kaya iyon?

Nang magkaroon ako ng pagkakataon habang nasa banyo ang kliyente ko, pinuntahan ko si Papi nang matanaw ko siyang nakatayong mag-isa sa garden.

"Baste... Oh, can I call you Baste?"

You can call me yours, Papi, or whatever you want, sagot ko sa tanong niya sa isip ko.

Sasagutin ko na sana ang tanong niya kaso biglang lumitaw ang impakto kong kasama. Siya pa ang may ganang mag reklamo na lumalandi ako sa ibang lalaki. Nakakahiya tuloy kay Papi.

Hanggang tingin na lang ulit ang aking nagawa. Ayaw kasi ako pakawalan ng kasama ko. Feeling jowa ang pota! Kung 'di lang pinsan ito ng kaibigan ko, baka kanina ko pa ito sinapak at iniwan.

Halos alas dose na ng makita ko si Papi na umalis kasama ng mga kasama niya. Sinabi ko na lang sa sarili ko na babawi ako sa sunod na Sabado sa yacht party ng best friend niya.

Umalis na rin kami ng kasama ko ilang minuto pagkatapos. Humiling pa siya na mag stay ako kasama niya rito sa resort na ito at dadagdagan daw niya ang kaniyang bayad pero hindi na ako pumayag. Kahit lampas alas dose na ng gabi, pinilit ko pa ring magmaneho pauwi sa condo ko sa Makati.

Halos hilahin ko ang mga araw para dumating na ang araw ng Sabado. Pagsapit ng araw na aking pinakahihintay, maaga ako nagising para magpunta sa gym. Nagpagupit na rin ako at nagpunta sa spa. Bago magpunta sa party, naligo ako ng mabuti at kinuskus ang aking katawan hanggang sa kasingit-singitan nito. Kailangan mag mukha akong yummy at fresh ngayong gabing ito.

"Hi, Sebastian! I'm glad you made it," bati sa akin ni Alex pagdating ko sa yate niya.

"Thank you for inviting me," sagot ko habang nakayakap siya sa akin. Ang bango rin nitong lalaking ito. Pareho sila ng matalik na kaibigan niya.

"Mas gumwapo ka ngayon ah. Mukhang may pinaghandaan ka. Don't worry, he will be here. Pero teka, prangkahin mo nga ako. Type mo ba ang best friend ko?" diretso niyang tanong.

"Oo. Okay lang ba?" pagtatapat ko.

"Of course! Pero wina-warningan na kita ha. Mahihirapan tayo sa Bestie ko." Tayo? Ibig ba sabihin niya ay tutulungan niya ako?

"Virgin pa kasi 'yun sa mga relasyon. Allergic at walang balak makipag relasyon. Kaya if ever, try to be gentle with him ha," pabirong sabi niya. Hindi ko tuloy alam kung paniniwalaan ko siya. Pero kung totoo man 'yun, I probably can use some of his help.

"Anyway, maiwan muna kita. Baka kasi hindi ako makapagpigil at maagaw pa kita sa kaibigan ko. Wala sa plano ko tonight na maitulak sa tubig at malunod. Kaka-birthday ko lang at gusto ko pang mabuhay ng matagal," pabiro niyang sabi bago magpaalam para salubungin ang mga bagong dating na bisita.

Magaan ang pakiramdam ko sa kaniya. Parang gusto ko rin siyang maging kaibigan pero magfo-focus muna ako kay Papi.

Inabala ko ang aking sarili na ikutin ang malaki at magarang yate ni Alex. Mayaman yata talaga ang lalaking iyon. Inilibot ko ang aking paningin pero hindi ko nakita ang boyfriend niyang si Tom. Nalaman ko sa isang bisita na naghiwalay na pala sila.

Sa aking pag-iikot ay may ilang bisita akong nakilala. Kahit 'yung dalawang lalaki na dumating kanina habang kausap ko si Alex ay nakilala ko na rin. Mga modelo pala sina Fred at Adrian kaya familiar ang mga mukha nila sa akin.

Kasalukuyan akong nakatayo sa harapan ng bar ng may maamoy akong pamilyar na pabango. Biglang nabuhay ang mga paru-paro sa aking tiyan.

Pasimple akong lumingon sa aking kanan at nakita ang tagiliran ng lalaking aking hinahangaan at kanina pang hinihintay. Mukhang hindi niya napansin ang aking presensiya ngayon. Is it because of my new haircut? Huminga ako ng malalim bago ko siya binati.

"Salamat! Ikaw rin." Para akong teenager na kinilig ng ibalik niya sa akin ang papuri pagkatapos ko siyang i-compliment sa itsura niya ngayon. Deep inside, tuwang-tuwa ako. At least, medyo effective ang mga ginawa kong paghahanda kanina.

"So, what are you getting?" tanong niya.

"Your number." Huli na ng ma-realize ko na nabigkas ko pala ang sinasabi ng isip ko. Fuck!

Ilang araw ko na kasi pinag-iisipan kung paano ko kukunin ang kaniyang numero. Ilang beses na kaming nagtatagpo pero hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam ang kaniyang phone number.

Itinuon ko na lamang ang aking atensiyon sa bartender na nasa aking harapan para hindi masyado mapahiya. Mabuti na lamang at kinuha na niya ang order ko. Naisip kong mag order na rin para sa katabi ko.

Habang hinihintay ang aming mga inumin, muli akong napatingin sa aking kanan at nakita siyang nakatingala ngayon sa kalangitan. Napatitig ako sa kaniyang Adam's apple at pinanood ito sa paggalaw ng lumunok siya. Ibinaling ko na ulit ang aking ulo sa harapan bago pa ako tuluyang ma-hypnotize at gumawa ng bagay na pagsisisihin ko sa huli.

Pagkatapos kong iabot ang in-order kong inumin para sa kaniya at bago umalis sa aming puwesto, kinuha niya ang aking cellphone at pagkatapos ay sinabihan niya akong i-text o tawagan siya para mai-save niya ang numero ko.

Nang tawagin siya ni Alex at iwan ako sa aking kinatatayuan, agad kong tiningnan ang aking cellphone. Sandali kong tinitigan ang sinave niyang pangalan at phone number. Masasabi kong this is another dream come true.

In-edit ko ang kaniyang pangalan at pinalitan ito ng 'Papi'. Napangiti ko. Now, I don't regret saying my thoughts out loud. 

Natuwa ako ng inanunsiyo ni Alex ang kaniyang palaro. Sinigurado ko na makasali si Papi at makapuwesto ako sa tabi niya. Ito kasi ang payong sinabi sa akin ni Alex kanina.

Nang dumating ang baraha sa pagitan naming dalawa, umasa akong mahuhulog ang baraha na nasa pagitan namin at mahahalikan niya ang aking mga labi.  

Hindi ko alam kung sinusuwerte lang talaga ako ngayong gabi pero ganoon na nga ang nangyari.

Kiss the person who passed the card to you like it's your last kiss.

Laking tuwa ko ng marinig ang consequence na kailangan niyang gawin. Thank you, Shoppee! pabiro kong sabi sa aking isip.

Ginalingan ko ng husto ng kami ay maghalikan. Isinapuso ko ang nakasulat sa baraha. Kung ito man ang maging huli na naming halik, I'll make sure this will be the best.

Pakiramdam ko ay nasa alapaap na ako habang muling nalalasahan ang matatamis niyang mga halik. I don’t know but his kiss brings me so much pleasure and happiness.

Nagpatuloy pa ang laro hanggang sinabi ni Alex na last dare na. Binasa ng babaeng katabi ko ang nakasulat sa nahulog niyang baraha. Masaya ako na ma-consider pero kalaunan ay ang dalawang matalik na magkaibigan ang napiling gumawa ng parusa.

Somehow, nainggit ako kay Alex at sinabi sa isip ko na sana ako na lang ang makahalikan ni Theo ng limang minuto. Sa kabilang dako, masaya na rin ako na si Alex ang makakahalikan niya at hindi ang ibang lalaki na naririto.

Laking gulat ko ng magbigay-daan si Alex at ibinigay niya sa akin ang kaniyang dare. Ito na yata ang way niya para matulungan niya akong mas mapalapit sa best friend niya. Siyempre, malugod ko itong tinanggap at pumalit sa kaniyang puwesto. Wala na akong pakialam kahit nakasuot lang ako ng briefs, medyas at sapatos ngayon.

"Pahiram muna ng halik mo. I promise, I'll give it back," naisipan kong sabihin sa katapat ko.

Hindi ko na siya binigyan ng pagkakataon na sumagot dahil mabilis ko na muling inilapat ang aking mga labi sa kaniya. Nais kong sulitin ang bawat segundo ng limang minuto na ipinagkaloob sa aming dalawa.

Sa ikalawang pagkakataon ngayong gabi, muli akong inilakbay ng kaniyang mga halik sa lugar kung saan nagdudulot sa akin ng lubos na kaligayahan. I think, if this is not heaven then, I don't know what is.

Mabilis natapos ang oras. Natapos na ang countdown ng lahat ang naririto. Naghiwalay na ang aming mga labi subalit bago pa tuluyang lumayo ang lalaking itinatangi ko, muli ko siyang hinalikan at kinagat ang kanyang labi. Fuck! Addicted na yata ako sa mga halik niya.

Naiwan akong masaya ng maghiwa-hiwalay na ang lahat. Nakita kong nagpunta sa bar ang magkaibigan. Nilapitan ko ang isa sa mga bisita ni Alex na nakita kong nag-record ng mainit naming tagpo ni Theo. Pumayag siyang i-send sa akin ang video mula sa kaniyang telepono.

Lumalim ang gabi at tuloy pa rin ang kasiyahan. Ang ilan ay medyo chill na nagkukuwentuhan.

Umupo ako sa bakanteng upuan sa bandang likuran ng yate at nag relax. Sinariwa ko sa aking isipan ang nangyari kanina. Napapahawak ako sa aking labi at tila nalalasahan ko pa ang tamis ng mga halik ni Papi.

Nagulat ako ng marinig ang tinig ng lalaking laman ng aking isip. "Huwag mo isipin 'yun, mahal ka noon!" aniya.

"Sana nga," muli kong naibigkas ang laman ng sinasabi ng aking isipan.

I need to stop doing this before I get in trouble for something I should not say out loud.

Sinabi ko sa sarili ko nitong mga nakaraang araw na sa sunod na magkikita kami ng katabi ko ay sisikapin kong mas makilala niya kung sino ako. Kaya naman, sinamantala ko ang pagkakataon namin ngayon at ikinuwento ko sa kaniya ang ilang parte ng aking buhay. Masaya ako na open at interesado siyang makinig sa mga sinasabi ko. Mas lalo akong na-impress sa kaniya dahil, hindi tulad ng iba, hindi niya ako hinusgahan sa mga ipinagtapat ko sa kaniya.

Natutuwa rin ako dahil bumebenta sa kaniya ang mga pick-up lines na baon ko.

I won't force it if he is not ready yet. Kung libog ang hanap niya, iyon ang ibibigay ko sa kaniya, naisip kong plano pagkatapos niyang kumpirmahin sa akin ang binanggit ni Alex kanina na hindi siya nakikipagrelasyon.

Pagkaraan ng ilang minuto, masasabi kong tagumpay ang aking plano dahil sa ikalawang pagkakataon, magkapatong ulit ang aming mga hubad na katawan. Pareho kaming pawis na pawis at ninanamnam ang mainit na luto ng Diyos. Pagkatapos ng masarap naming pagtatalik ay natulog ulit kaming magkatabi at magkayakap sa iisang kama.

"That was a great party last night. Thank you ha," sabi ko kay Alex habang naiwan kaming magkatapat sa lamesa. Kakatapos lang namin mag agahan at nagpunta si Theo sa banyo.

"Thank you for what?"

"Sa lahat. Sa pag-invite mo. Sa pagsupport mo sa interes ko sa kaibigan mo. Sa pag-give up mo ng spot mo sa akin kagabi noong sa huling dare. I really appreciate it," paalala ko sa kaniya.

Pakiramdam ko kasi ay sinadya niyang gawin iyon bilang tulong niya sa akin para mas mapalapit ako sa matalik niyang kaibigan.

"Ah, yun ba? Wala 'yun. Basta i-promise mo sa akin na hindi mo sasaktan ang best friend ko."

"I promise.” Nag shake hands pa kami to seal the deal, kumbaga.

Dumating na ang lalaking laman ng aming usapan. Muling humirit si Alex at ang kinalabasan ay extended ang bonding namin ni Papi. We ended up having, in my opinion, our first date.

Punung-puno ng kagalakan ang aking puso habang kasama ko ang lalaking aking pinapangarap. I can say na mas nakilala namin ang isa't isa sa ilang oras naming magkasama habang namamasyal sa loob ng Intramuros. Kung puwede nga lang pahabain ang oras para mas matagal pa kaming magsama, malamang ginawa ko na.

Una kong ginawa pag-uwi ko ng aking condo ay tingnan ang mga litrato naming dalawa na kuha kanina. Pati ang video ng aming paghahalikan kagabi ay muli kong pinanood. Naalala ko pa ang panyo na ginamit niya para punasan ang pawis sa kaniyang mukha. Dali-dali ko itong kinuha mula sa aking bulsa at inamoy-amoy ko ito.

Fuck! I need to stop doing this before this gets out of control. I cannot keep doing this lalo pa't alam kong wala namang patutunguhan ang aking ilusyon. Sa ending, masasaktan lang ako. Kailangan ko na siyang iwasan. Ito ang paulit-ulit kong sinasabi sa aking sarili habang naglilinis ng katawan. Subalit, sadya akong marupok.

"Hi, Sebastian! Magkasama pa ba kayo ni Bestie?" bungad ni Alex ng sagutin ko ang kaniyang tawag.

"Hindi na eh. Kakauwi ko lang. Pauwi na rin si Papi, I mean, si Theo pala."

"Papi? Hmm... 'Yan na ba ang tawagan niyong dalawa? Ang bilis niyo na-develop ha. Polaroid ba kayo?" lokong sabi niya.

"Naku! ‘Wag mong sasabihin sa kaniya na ‘yun ang tawag ko sa kaniya, please. 'Di niya alam."

"Sa lagay ba eh..." natahimik siya ng sandali bago siya tumawa, "Loko lang. ‘Wag kang mag-alala, my lips are sealed. Anyway, napatawag lang ako kasi nakausap ko na 'yung friend ko na naghahanap ng interior designer. He is willing to meet tomorrow night kung available ka."

"Oh, of course! Just let me know when and where and I'll be there," mabilis kong sagot.

"Great! How about sa BGC? Mag dinner kami ng papi mo at ni Caleb at seven o'clock sa isang restaurant doon. Doon na lang din kayo magkita ng friend ko pero basta, don't tell my best friend na doon ko kayo pinapunta ha. If you say it, I'll deny it," salaysay niya.

Napangiti ako. Mukhang nagiging tulay talaga namin siya para mas mapalapit kami ni Papi sa isa't isa.

"Sure. Thank you, Alex, ha. Thank you talaga!"

"Saka mo na ako pasalamatan kapag kayo na ni Bestie. Anyway, ite-text na lang kita mamaya if okay na. I-confirm ko muna sa kaibigan ko ‘yung time and place sa meeting niyo bukas. Okay?"

"Sige, Alex. Thank you ulit. I really appreciate you," huling sabi ko bago naputol ang aming usapan.

I thought this day won't be any better. Naka-date ko na si Papi tapos ngayon naman, may client na ulit ako. I think, si Papi ang lucky charm ko.

Speaking of Papi, naisipan kong padalahan siya ng mensahe. I know I told myself na lalayuan ko na siya but how can I do that if he is the one who brings me all these happiness and blessings I am now having? Sobrang tagal na rin ng huling beses akong naging masaya tulad ngayon.

Para akong bumalik sa pagiging teenager at balisang naghihintay ng reply. Ialng beses ko pang tiningnan ang aking cellphone para masiguradong na-send ko ang aking mensahe.

Pagkaraan ng halos dalawampung minuto ay tumunog ang aking telepono. Mabilis pa sa alas cuatro kong binuksan ang aking inbox at binasa ang kaniyang mensahe. Medyo nadismaya pa ako na hindi niya agad ako nakilala dahil hindi pa naka-save ang number ko sa phone niya pero kalaunan ay napalitan ito ng tuwa at kilig ng pumayag siyang makipagkita ulit sa akin sa makalawa.

Sorry, Sebastian. You can't get rid of him yet, sabi ko sa aking sarili.

"Theo, I know you don't do relationships and that's okay. Pero I just want to let you know that I like you. I hope it's okay at sana hindi ka magbago," pagtatapat ko sa kaniya habang nakaupo kami ngayon dito sa sala ng condo ko pagkatapos naming pagsaluhan ang dinner na inihanda ko.

Ayos lang naman daw sa kaniya basta't huwag akong mai-inlove. 

Well, too late for that, Papi. I am truly, madly and deeply inlove with you already.

Kinabukasan, pagkatapos niyang magpalipas ng gabi sa condo ko kung saan tatlong beses na may nangyari sa amin, niyaya ko siyang mag lunch. Pumayag naman siya kaya dinala ko siya sa carinderia ni Ate Nena, ang anak ni Lola Fina na kaibigan ni Lola. Madalas kaming kumain dito noong nabubuhay pa siya.

Maayos na sana ang lahat kung hindi lang sumulpot ang buwisit kong ex. Ito ang unang pagkakataon na makita ko ulit siya ng personal pagkatapos ng ilang taon.

Maraming beses ko na siyang sinabihang layuan ako pero hindi pa rin siya tumitigil. Mabuti na lamang at napigilan ko ang sarili ko na hindi siya saktan. Siguro kung wala si Papi doon, baka nasapak ko na ang hayop na 'yun.

Hanggang ngayon kasi ay hindi ko pa rin siya napapatawad dahil sa ginawa niya. Kung hindi niya sinabi kay Lola ang sideline kong pagsasayaw, baka hanggang ngayon ay buhay at kasama ko pa rin si Lola.

It's nice to see you today, Bas. Siya na ba ang ipinalit mo sa akin? 😭 ipinadalang mensahe ng lalaking nakita namin sa karinderiya.

STAY AWAY FROM US! sagot ko sa kaniya habang paalis ng ospital kung saan ko inihatid si Papi.

Hindi tulad dati, napilitan akong mag reply ngayon para hindi madamay ang lalaking minamahal ko. Natuto na ako rati. Hindi ko na hahayaang maulit pa muli ang nangyari noon kung saan napahamak ang mahal ko sa buhay dahil sa kagagawan niya.

Let's meet pls. Just tell me when and where. I assure you, nagbago na ako, sagot niya. Hindi na ako nag reply.

"Available ka ba mamaya? Nood tayo ng sine," pagyaya ni Alex sa akin.

"Sige. Saan at anong oras?" mabilis pa sa alas cuatro kong sagot sa kaniya.

"Kita tayo sa Gateway. Is seven okay?" tanong ng matalik na kaibigan ni Papi.

"Sige... Uhmm... Kasama ba si Papi?" nahihiya kong tanong.

"Of course!"

"Okay. Kita kits!" excited kong sabi.

Dahil maulan, maaga akong umalis ng bahay para hindi ako ma-late sa usapan. Siyempre, kailangan magpa-good shot ako sa mga kaibigan ni Papi.

"Nasa coffee shop daw sa baba si bro. Tara, puntahan natin siya doon," sambit ni Caleb.

Pansin kong medyo magkaiba itong magkaibigan na kasama ko. Friendly at accommodating kasi si Alex samantalang medyo aloof sa akin itong si Caleb. I may be wrong, but I think he doesn't like me.

Laking gulat ko ng makitang magkausap sina Papi at si Eric. Hindi ko napigilan ang sarili ko at nasigawan ko ang lalaking pilit kong iniiwasan. Agaw-atensiyon tuloy kami rito sa coffee shop.

He seems nice, mensahe niya pagkatapos ko siyang ipagtabuyan palabas ng coffee shop.

As usual, hindi ko siya sinagot kahit buwisit na buwisit na ako sa kaniya. Isa pa at makakatikim na talaga 'yon sa akin.

Lumipas ang mga araw at napadalas ang aming pagsasama ni Papi. Every minute I spend with him makes me so happy and contented. Gustuhin ko mang palagi na kaming magkasama pero hindi maaari. I know where I stand.

Dahil October thirty-one ngayon, maaga akong gumising para puntahan ang puntod ni Lola. Pagdating ko sa sementeryo, napakaraming tao ang sumalubong sa akin. Hindi ako masyado nagtagal dahil may pupuntahan pa akong meeting sa kliyente ko.

"Happy birthday! pinakamahalagang pagbati na natanggap ko ngayong araw na ito. Kanina ko pa hinihintay itong mensahe na ito ni Papi.

Hindi na ako makapag focus dito sa sinasabi ng kliyente ko ngayon habang namimili kami ng magiging color scheme para sa kaniyang master's bedroom. Si Papi na lang ang naiisip ko.

Mabuti na lamang at maaga kaming natapos dahil sinumpong ang anak niya. Grabe mag tantrum ang batang 'yon. Sana kapag nagkaanak kami ni Papi, hindi siya maging ganoon.

"Happy birthday, Sebbie! I miss you," dinig kong bati sa akin ni Ate Vicky sa kabilang linya habang ako ay nagmamaneho.

Ilang buwan na rin nang huli kaming nagkausap ng kapatid kong ito. Siya ang natitira kong contact sa aking pamilya sa Amerika. Pangalawa si Ate Vicky sa aming magkakapatid at dalawang taon ang aming agwat. Nakatira siya sa Milwaukee with her husband and two kids. Ang panganay namin na si Ate Allison ay nakatira sa sub-urb ng Chicago kasama ng kaniyang asawa at isang anak.

"Thank you, Ate! I miss you too. How are you doing? How's everybody?"

"Mom's doing okay, her health is stable now. She is just making herself busy nowadays with her gardening and house stuff. She's been missing you though. Dad is supposed to arrive there today. Ate is still married with Rob, surprisingly. And me, I guess, I am doing okay juggling between work and being a wife and a mother," salaysay niya. "How about you? Are you doing alright there in the Philippines?"

"Yes, Ate. I'm fine. I miss Mom, too. I miss everybody." Totoo. Masakit man ang mga alaala ng nakaraan pero hindi ko pa rin maitatanggi na nami-miss ko ang aking pamilya lalo pa't ako lamang mag-isa rito sa Pilipinas.

"How about you come over for Thanksgiving? Don't you want to see your cute and adorable niece and nephews? Everybody will be at home. It’ll be great if we can be together again."

Home? Well, that's not my home anymore. It’s a place that reminds me of some painful memories.

"I'll think about it, Ate." Ito ang lagi kong sagot tuwing sinasabihan niya akong umuwi.

"Okay... Okay... Any plans for your birthday?" pag-usisa at pag-iba niya ng topic.

"Just work and dinner with a guy tonight."

"Wait! Who’s this guy? Is he your boyfriend? If so, that’s wonderful, Sebbie. I am happy for you," nakangiting sambit ni Ate. "Tell me more about this guy."

"We're not together yet, Ate, but his name is Theo. He is the kindest and most beautiful guy I've ever met, Ate. He makes me very happy." kinikilig kong sabi kay Ate. Ito ang unang beses ko na mabanggit o mapag-usapan si Papi sa ibang tao bukod kay Alex.

"He sounds like a great catch, Sebbie. Make sure to keep this one then. Maybe, bring him with you on Thanksgiving so everybody can meet him. Also, send me a picture of him if you can please."

"Ate, I don't think that'll be a good idea considering what happened before. I'll just keep him here away from Mom and Dad." Ayaw ko ng maulit ang nangyari rati na kung saan mariing tumutol ang aking mga magulang sa aking relasyon dahil hindi sila pabor na makipagrelasyon ako sa kapwa ko lalaki.

"I understand. But they have changed, Sebbie. They are more accepting and open now."

"That remains to be proven, but honestly, it doesn't matter, Ate. I'm still not ready to introduce him to them but let me find a picture of him.... Let me see.... Hold on."

Nag browse ako sa photo album sa aking telepono at naghanap ng larawan ng lalaking nagpapatibok sa aking puso. Nakita ko ang picture naming dalawa sa harapan ng Fort Santiago kung saan nakaakbay ako sa kaniya at pareho kaming nakangiti sa kamera. Ito ang aking ipinadala sa aking kapatid.

"I sent it to you."

"Okay, let me check." Hinintay ko siyang makita ang larawan na aking ipinadala.

"Oh, my God, Sebbie! He's so hot. You both look so good together. Hopefully, you both will end up together... Aww... I am so happy to see you smiling again. I can see in your eyes how happy you are. I hope you continue to be this happy. You deserve it," sinsero niyang sabi.

"Thank you, Ate." Sana lahat ng miyembro na aking pamilya ay katulad niya.

Sa aming pamilya, kay Ate ko lang naramdaman ang pagtanggap na hinahanap ko mula sa kanila. She's always been supportive about my sexuality and decisions in life.

"You're welcome, Sebbie. You know I love you, right?"

"Yes, Ate. I love you too." Medyo nagiging emosiyonal na ako. Miss ko na talaga ang kapatid kong ito. Tatlong taon na rin ng huli kaming nagkita.

"By the way, had Dad contacted you yet? Like I said earlier, he was supposed to arrive there today."

"No, Ate," maiksi kong sagot.

"Oh, okay. I'm sure he will get in touch with you soon. Meet up and spend time with him please," pakiusap niya.

"We'll see, Ate. Anyway, I need to go. I'll talk to you later."

"Okay, Sebbie. Happy birthday again. I love you."

"Thank you, Ate. I love you too," huli kong sabi bago namin pinutol ang aming usapan.

Kasalukuyan akong nagpapatuyo dahil kakatapos ko lang maligo ng makatanggap ako ng mensahe mula kay Papi tungkol sa kaniyang emergency. Nalaman ko na may bumutas pala ng mga gulong ng kotse niya. Isang tao lang ang pumasok sa isip ko na puwedeng gumawa nito.

Sinabihan ko na lang siya na susunduin ko siya mula sa kaniyang trabaho para magpunta sa restaurant kung saan siya nagpa-reserve para sa dinner namin.

"Bas, happy birthday!" pagbati ng lalaking kanina ko pang iniisip pagkatapos malaman ang nangyari kay Papi. Tinanggap ko ang kaniyang tawag dahil na rin sa kagustuhan kong makausap siya.

"Stop messing with me and Theo. Leave us alone!" bungad ko kay Eric habang tinatahak ang kahabaan ng EDSA papunta sa ospital na pinagtratrabahuhan ni Papi sa Quezon City.

"Bas, what are you talking about?"

"Huwag ka ngang magpaka-inosente diyan! Alam kong alam mo ang tinutukoy ko. Alam kong ikaw ang gumawa noon sa kotse ni Theo," pag-aakusa ko sa aking kausap.

"Hindi ko alam ang sinasabi mo. Wala akong ginagawa sa kotse nino man. I told you. Nagbago na ako," pagtanggi niya. Kung hindi man siya, mga tauhan niya ang gumawa noon para sa kaniya.

"I'm warning you! Leave us the fuck alone!" Hindi ko na hinintay ang kaniyang sagot. Tinapos ko na ang aming pag-uusap. Ayaw kong masira ang gabing ito dahil sa kaniya.

Despite sa nangyari sa kotse ni Papi, meron naman itong naidulot na maganda para sa akin. Ito ay 'yung nakapunta ako sa bahay niya at nalaman kung saan siya nakatira.

Nakaabot naman kami sa dinner reservation namin. Sa isang fine dining restaurant pala ito rito sa Makati. Medyo nahiya naman ako sa kaniya dahil sa karinderiya ko lamang siya dinala noong isang araw na sobrang taliwas sa estado ng restaurant na ito.

Sobra akong na-touched sa pagbibigay niya ng oras sa akin para samahan akong i-celebrate ang birthday ko.

Hiniling ko na lang noong hinipan ko ang kandila sa aking cake na sana ay maging karelasyon ko ang lalaking kaharap ko ngayon at kung sakali mang mangyari iyon, sana maging iba ang kahahantungan noon kumpara sa nauna kong mga relasyon.

Tulad ng napagplanuhan, nagpunta kami sa club ng kaibigan niya pagkatapos namin kumain.

Abala kami sa aming inuman at kuwentuhan ng makatanggap ako ng mensahe mula sa aking ama: Happy birthday, anak! Andito ako sa Makati ngayon. Can we meet please? Hindi ko ito sinagot at itinaob ko na lang ang aking telepono sa lamesa. Ipinagpatuloy ko ang pakikipagsaya kasama ni Papi at ng mga kaibigan niya na naririto sa club ni Alex.

Habang kami'y nasa dance floor ay biglang sumulpot si Alex at bitbit niya ang isang cake na may mga nakasinding kandila. Ilang taon na ring dumadaan ang aking kaarawan na wala akong cake na natitikman. Huling beses pa ay noong nabubuhay pa si Lola tapos ngayon, pangalawa na itong cake na dala ni Alex.

Sobrang nag-uumapaw ang aking kasiyahan dahil sa nagaganap. This is the first time in a long time na may nagparamdaman sa akin na espesyal ang araw na ito. Sobra kong na-appreciate ang ginawa ni Papi at ng mga kaibigan niya. Inilibot ko ang aking paningin at nakitang sabay-sabay na kumakanta ang lahat ng naririto sa club.

🎶 Happy birthday to you,
Happy birthday to you,
Happy birthday, happy birthday,
Happy birthday to you! 🎶

May napansin akong pamilyar na mukha na nakadungaw mula sa ikalawang palapag. Inisip ko na baka nagkakamali lang ako dahil medyo madilim sa lugar na iyon kaya itinuon ko na lang ang aking atensiyon sa sorpresang nagaganap dito sa dance floor.

Nang makabalik kami sa aming table ay nakita kong papalapit ang ex ko sa aming puwesto. Tama pala na siya ang nakita ko kanina mula sa dance floor.

Binati niya ako ng makarating siya sa aming kinauupuan. Ilang beses ko na siyang binalaan na layuan na niya kami pero hanggang ngayon ay hindi pa rin niya kami tinatantanan. Tapos kani-kanina lang ay binutas pa niya ang mga gulong ng mahal ko.

Katulad ng nangyari sa coffee shop, nagtalo na naman kami. Parang nagpanting ang aking mga tainga at mabilis uminit ang ulo ko nang hawakan niya ako. Hindi ko na napigilan ang aking sarili at sinuntok ko siya sa harapan ni Papi at ng mga kaibigan niya. Nakakahiya man kay Alex dahil sa gulo kong ginawa sa loob ng club niya pero wala na akong magagawa. Sa tingin ko naman ay maiintindihan niya ako.

Dahil sa nangyari kanina, naparami tuloy ang aking mga nainom. Medyo lasing at nahihilo na ako ngayon. Hindi ko tuloy napangatawanan ang pagiging designated driver ko. Nang magpaalam na kami sa aming mga kasama, si Papi na ang nagprisintang magmaneho ng aking sasakyan.

Subalit sa halip na ihatid niya ako sa aking condo ay dumiretso kami sa emergency room ng ospital kung saan siya nagtatrabaho. Narinig ko kanina mula kay Caleb na may masamang nararamdaman ang kasama ko pero hindi ko naman ito sineryoso. Akala ko simpleng sakit lang tiyan ang meron siya. I should have paid attention more.

Dahil sa antok at sobrang pagkalasing, nanatili lang akong tulog at nakaupo sa tabi niya habang tinitingnan siya ng doktor. Pakiramdam ko tuloy wala akong silbi sa kaniya.

Kinaumagahan, natutulog pa si Papi ng ako'y magising. Nalaman ko sa kaniyang nurse na appendicitis pala ang kaniyang sakit at ngayong araw na ito naka-schedule ang kaniyang surgery.

Kasalukuyang naghahanda si Papi sa banyo ng kaniyang kuwarto rito sa ospital ng muli akong makatanggap ng mensahe mula kay Daddy: Sebastian, kumusta ka, anak? Natanggap mo ba 'yung mensahe ko sa 'yo kagabi? I tried calling you several times, but you were not answering. Can we meet up today or tomorrow please? 

Matagal kong pinag-isipan kung sasagutin ko ito pero inabot na ako ng paglabas ni Papi sa banyo kaya ini-lock ko na lang ang aking telepono at ibinulsa ito.

Pagkatapos sunduin ng mga nurse si Papi para sa kaniyang operasyon ay humiga ako sa kaniyang kama para maunat ang aking likod. Medyo sumakit kasi ito dahil sa pabaluktot kong paghiga sa maliit na sofa rito sa kuwarto niya kagabi. Inamoy-amoy ko ang kaniyang unan at nilunod ang sarili sa pagsinghot ng naiwan niyang aroma.

Hindi ko namalayan na nakaidlip ako sa kama. Lampas alas dose na ng ako'y nagising. Hindi pa rin bumabalik si Papi kaya napagpasyahan kong umuwi na lang muna at bumalik na lang ulit mamaya.

Naisipan kong mag reply sa aking ama habang kumakain ng leftover adobo at rice dito sa aking condo.

I am busy right now working on a project, mensahe ko.

Mabilis naman akong nakatanggap ng sagot mula sa kaniya: Okay. Let me know when you're available, maybe dinner tonight or tomorrow night?

I can't tonight. I'll let you know when I'm free.

Ok. Thank you. I love and miss you, anak. I hope you had a great birthday, huli niyang mensahe. Hindi ko na ito sinagot dahil sa totoo lang, hindi ko alam ang aking isasagot sa kaniya.

Maraming taon na ring hindi maayos ang relasyon naming mag-ama. Masyadong naging masalimuot ang aming sitwasyon.

Simula bata ako ay alam kong hindi na pabor sa mga bading ang aking mga magulang kaya pinilit kong itinago sa kanila ang aking tunay na sekswalidad. Subalit sabi nga nila, walang lihim ang hindi nabubunyag.

Noong nasa junior high school ako, nag stay kami sa bahay ng kumpare niya, si Uncle Dave, para doon mag celebrate ng Labor Day.

Habang abala ang lahat ng pamilya namin sa iba't ibang activities sa lake na nasa likod ng kanilang bahay, tulad ng paliligo, pagje-jet ski at pagka-kayak, abala naman ako sa pagsubo sa ari ni Uncle Dave sa kusina.

Noong una ay pinilit niya akong gawin iyon sa kaniya nang maiwan kami sa loob ng bahay. Alam daw niya ang aking sikreto at kung hindi ako papayag sa gusto niyang mangyari, sasabihin niya ito sa aking mga magulang. Pero dahil medyo crush ko rin naman siya kaya kalaunan ay nagpaubaya na ako.

Hindi namin namalayan na bumalik pala sa loob ng bahay si Daddy noong oras na iyon kaya nahuli niya kami sa akto sa aming ginagawa. Nakarinig na lang ako ng malakas na tunog at pagkatapos ay nakita ko na lamang na biglang lumayo si Uncle Bob sa akin dahil sinuntok pala siya ng aking ama.

Naging malaking eskandalo iyon sa aming mga pamilya. Dahil sa malakas na pagsigaw at pagwawala ni Daddy, narinig ng aming mga kasama ang kaguluhang nangyayari sa loob ng kusina.

Sinabi ni Uncle Dave sa aking mga magulang na bading ako at binaliktad niya ang kuwento. Inakit ko raw siya at hindi niya ako pinilit. Mariin kong itinanggi ang kaniyang mga kasinungalingan subalit base sa reaksiyon ng aking mga magulang, mas naniwala sila sa kumpare ni Dad.

Maraming palo ang aking natanggap mula sa aking ama. Ilang araw nila akong hindi pinapasok sa eskwelahan noon para hindi malaman ng aking mga guro ang gulpi na aking natamo.

Pagkatapos noon ay nilimitahan na nila ang aking puwedeng gawin. Basically, naging school-bahay lang aking aking ruta. Hindi ako puwedeng lumabas kung hindi sila kasama. Pati cellphone ko ay kinuha rin nila. Bawal rin akong gumamit ng computer unless para iyon sa paggawa ng aking mga assignments. Akala ko ay iyon na ang pinakamasakit na matatamo ko mula sa aking mga magulang pero hindi pala.

Pagbalik ko sa ospital ay natanaw ko si Alex mula sa kalayuan. Kasama niya ang isa pa nilang best friend na si Caleb at isang matandang lalaki. Hinabol ko sila sa hallway at nalamang papunta pala sila sa cafeteria. Sumama na ako sa kanila.

"Tito David, I would like you to meet Sebastian, ang ka-ibigan po ng inyong anak. Sebastian, this is your future father-in-law," pakilala ni Alex sa amin. Ito pala ang ama ni Papi.

Hot daddy ang itsura niya kahit maputi na ang halos lahat ng buhok niya. Magkamukha sila ni Papi. Pareho silang guwapo.

"Kumusta, hijo? It's very nice to meet you," nakangiting sambit ng aking magiging manugang habang iniaabot niya ang kaniyang palad.

I'm claiming it kahit ngayon pa lang.

"Same here po, Tito David. It's my pleasure to meet you," sagot ko habang ako ay nakikipagkamay.

Tantiya ko ay okay naman sa kaniya kung magkatotoo ang nabanggit ni Alex nang ipakilala niya kami sa isa't isa.

"Kumain ka na ba, hijo? Samahan mo na kami," paanyaya niya. Mukhang napakabait ng magiging manugang ko. Maaliwalas ang awra niya.

Binati ko rin si Caleb at simpleng "Hey" lang ang isinagot niya sa akin. Magkaiba talaga sila ni Alex. Pakiramdam ko, ayaw niya sa akin. Pakiramdam ko, higit pa sa pagiging best friends ang pagtingin niya sa aking Papi at karibal ang turing niya sa akin.

Kinabukasan, bumungad sa akin ang mensahe ng aking ama na nagtatanong kung puwede ba kaming magkita ngayong araw na ito. Tulad dati, sinabi ko lang sa kaniya na busy ako.

Totoo naman. Ginugol ko ang aking araw sa pagiging abala sa unang araw ng pag redecorate ng bahay ng kliyente ko sa Corinthian Gardens. Naging maayos naman ang lahat. Pagkatapos ko rito ay excited akong bumalik sa ospital.

Pagpasok ko ng kuwarto ni Papi ay nagulat ako ng makita ko ang aking ama habang hawak ang kamay ni Papi. What the fuck is he doing here?

Pinilit kong hindi ipahalata sa mga naririto na ama ko ang lalaking ipinakilala nila sa akin hanggang inihatid siya ng ama ni Papi palabas. Nagpalusot na lang ako na may naiwan ako sa aking kotse para makalabas din ako ng kuwarto na hindi sila magdududa.

Nakita ko ang aming mga ama na pumasok sa elevator. Alam kong hindi ko sila maaabutan kaya dali-dali kong tinungo ang fire exit at nagmadali akong bumaba ng hagdanan para maabutan ang aking ama.

Ang ironic lang nangyayari. Kaninang umaga ay ang aking ama ang naghahabol sa akin para makita ako. Ngayon naman, ako ang nagkukumahog para mahabol at makausap siya.

Naabutan ko si Dad at si Tito David na nagyakapan sa may lobby nang magpaalam sila sa isa't isa. May bigla akong naalala.

That was the night of January 19, 2010. Hinding-hindi ko malilimutan ang gabing iyon.

Mahimbing akong natutulog sa aking kuwarto. Dahil malakas ang pagbagsak ng snow sa labas kaya balot na balot ang katawan ko ng comforter habang nakahiga sa aking kama.

Sa kung anong kadahilanan, nagising ako ng biglang bumukas ang pintuan ng aking kuwarto. Inisip ko na baka sinisugurado lang ulit ng aking mga magulang na ako ay natutulog na kaya nanatili akong nakapikit habang nakatagilid at nakaharap sa direksyon ng pintuan. Ayaw ko nang mapagalitan muli. 

Narinig ko ang mga yabag na papalapit sa aking kama, Nang tumigil ito ay naramdaman ko ang kamay na humaplos sa aking buhok.

Nalaman kong si Dad pala ang pumasok at lasing ito dahil nalanghap ko ang matinding amoy ng alcohol galing sa kaniyang katawan nang dumampi ang mga labi niya sa aking noo. Nagtulug-tulugan pa rin ako at pinakiramdaman ang mga susunod na mangyayari. 

Akala ko ay lalabas na si Daddy ng aking kuwarto ng marinig muli ang kaniyang mga yabag subalit narinig ko ang tunog ng kaniyang sinturon ng kinalas niya ito at bumagsak sa sahig. Medyo kinahaban ako dahil iniisip ko na baka papaluin na naman ako ng aking ama gamit ang kaniyang sinturon ngayong lasing siya.

Naramdaman kong gumalaw ang ibabaw ng aking kama sa aking bandang likuran ng pumatong ang kaniyang bigat dito. Hindi ako kumibo habang umuusod siya palapit sa akin. Nasa ilalim na rin siya ng aking comforter. 

Nabigla ako ng may maramdaman akong matigas na bagay sa aking puwetan. Alam ko sa isip ko kung ano iyon pero nagtataka ako kung bakit ko nararamdaman iyon ngayon mula sa aking ama. Nanatili lang akong parang estatwa sa aking posisyon hanggang pumatong ang braso ni Dad sa akin ng yakapin niya ako ng mahigpit mula sa likuran.

Pagkaraan ng ilang segundo ay naramdaman ko na ang paghalik ni Dad sa aking batok habang itinutusok niya ang kaniyang matigas na batuta sa aking puwetan. Sobrang bilis na ng tibok ng aking puso. Nanaginip lang ba ako ngayon?

"I'm sorry... I'm sorry for hurting you..." sambit niya sa pagitan ng kaniyang mga halik sa aking batok, "I didn't mean to do that to you... I'm so sorry... Please forgive me, David... I promise, I won't hurt you again."

David? Why did he call me by that name? Is he apologizing to me or to the person he called David? But who is David? Ito ang mga nabuong tanong sa aking isipan.

Sobra akong naguguluhan sa mga nangyayari. Unang-una, narito sa kama ko ang lasing kong ama at hinahalikan niya ang aking batok tapos itinutusuk-tusok pa niya ang kaniyang ari sa aking puwetan. Pangalawa, humihingi siya ng paumanhin at tinatawag niya akong David.

Nagpatuloy ang kaniyang ginagawa ng siguro isa pang minuto bago siya huminto sa paggalaw. Pagkaraan ng ilang segundo ay nakarinig na ako ng malakas na paghilik mula sa kaniya. Mukhang nakatulog na aking ama habang nakayakap pa rin siya sa akin.

Hindi ko alam kung ano ang aking nararamdaman ngayon. Magkakahalong kaba, galit at pagtataka. Nahirapan na akong makatulog muli. Inisip kong mabuti kung may natatandaan akong kakilala o kaibigan ng aking mga magulang na may pangalang David pero wala akong matandaan.

Was my dad going to rape me? But how could he do that to me, I'm his only son? And why did he call me David? Paulit-ulit na tumatakbo sa aking isipan ang mga nangyari.

Si Tito David ba ang David na tinutukoy ni Daddy noong gabing iyon? ‘di ko maiwasang maitanong sa sarili.

Nang makaalis ang ama ni Papi ay nilapitan ko na agad ang aking ama na nag-aabang sa front lobby.

"Dad!" pagtawag pansin ko sa kaniya.

Mabilis naman niya akong nilingon, tila inaasahan ang aking pagdating. Mabilis niya akong niyakap pero nakatayo lang ako at hindi gumalaw. Hindi ko ibinalik ang yakap na kaniyang ibinigay.

"Kumusta ka na, anak? Happy birthday ulit. Puwede ba tayong mag-usap?" tanong niya pagkatapos niya humiwalay sa akin. Tumango lang ako.

"Do you want to go there so we can sit and talk?" Itinuro niya ang fast food restaurant na katabi ng ospital.

"Okay." Hindi na ako tumanggi tutal naman hindi pa ako naghahapunan.

Naglakad na kami patungo roon. Mas nauuna maglakad ang aking ama. Hindi ko tuloy maiwasan pagmasdan ito. Nakasuot siya ngayon ng brown na leather shoes, jeans at dark green long sleeves shirt na nakatupi ang kaniyang mga manggas hanggang sa ibaba ng kaniyang mga siko. Halos pareho pa rin ang kaniyang itsura simula noong huli ko siyang makita lampas tatlong taon na ang nakakaraan. Medyo nadagdagan lang ang mga puti niyang buhok sa ulo.

"Do you want anything, anak?" tanong niya ng makaupo kami.

"Yeah." Patayo na sana ako ng pigilan niya ako.

"Ako na ang mag order. Sabihin mo na lang sa akin kung ano ang gusto mo."

Napatingin ako sa menu na natatanaw sa aming upuan. Pagkatapos ko sabihin sa kaniya ang aking order ay nagpunta na siya sa kahera at iniwan akong mag-isa.

Pinag-iisipan ko na ang aking mga gustong sabihin at itanong sa kaniya habang naghihintay. Sa totoo lang, medyo kinakabahan ako sa sandaling ito.

Pagkaraan ng ilang minuto ay nakabalik na siya at bitbit ang aming pagkain.

"You're looking good, anak. Kumusta ka na?" seryoso niyang tanong habang nakatingin sa akin. Hindi ako makatingin sa kaniya ng diretso kaya sa pagkain ko na lang itinuon ang aking paningin.

"I'm doing great. Ano pong ginagawa mo rito?" diretso kong tanong sa kaniya pagkatapos kong uminom ng pineapple juice.

"Oh, may aasikasuhin lang akong property sa Tagaytay. Also, I want to invite you personally to come with me and go home for Thanksgiving. Your mom misses you so much," salaysay niya.

"No, I meant, here. Why are you here in the hospital and how did you know my friend's dad?" paglilinaw ko sa naunang tanong ko kanina.

"You mean David? Aksidenteng nakasalubong ko siya noong palabas na ako ng ospital. Binisita ko kasi yung kaibigan ko na doktor dito," paliwanag niya.

"How did you know him?" pag-ulit ko sa aking tanong. Gusto kong kumpirmahan ang aking hinala.

"We know each other way back, bago ka pa ipinanganak."

Sandali akong tumahimik. Iniisip kung itutuloy ko bang itanong sa kaniya ang nasa isip ko.

"Is he the same David you were apologizing to that night?"

"Huh? What do you mean, anak?" Bakas sa mukha niya ang pagtataka. Base sa reaksiyon ng kaniyang mukha, tila hindi niya naintindihan ang aking sinabi. I don't think he remembers what he told me that fateful night.

"The night you raped me, Dad, you called me "David". You were apologizing and asking for his forgiveness for hurting him," pagbabalik alala ko.

Halata sa mukha niya ngayon ang magkahalong pagkabigla, pagtataka at pagkahiya dahil sa aking sinabi.

"I'm sorry, anak. Sana mapatawad mo na ako sa aking nagawa noong gabing iyon. I really didn't mean to..."

"You didn't mean to rape me?"

"Yes," malumanay niyang sagot.

"So, is Tito David the "David" you were apologizing to?"

"Anak, please. Let's not talk about him right now. I'm sorry." Gusto ko pa sana siyang pilitin pero hindi ko na ginawa. I know, one day, I will find out the answers.

Ilang beses na siyang humingi sa akin ng paumanhin dahil sa kaniyang ginawa. Actually, sa akala niyang ginawa niya.

Noong gabing kasing tumabi siya sa akin at tinawag niya akong David, naisipan kong gamitin ang pagkakataon na iyon para gumanti sa kaniya. Bugso na rin siguro iyon ng labis na inis at galit ko sa kaniya ng mga nangyari simula ng mas paniwalaan nila ni Mommy ang kumpare niya.

Dahan-dahan akong kumawala sa pagkakayakap ng aking ama habang nakahiga kami sa aking kama. Maingat akong tumayo at nagpunta sa kusina para gawin ang aking naisip na balak. Tulog na ang lahat ng tao sa bahay noong oras na iyon. Nang makuha ko ang aking pakay ay bumalik na ako sa aking silid.

Mahimbing pa ring natutulog ang aking ama at malakas pa rin ang kaniyang paghilik. Buong ingat kong iniangat at hinila ang comforter palayo sa kaniyang katawan at nakumpirma kong wala ng saplot si Dad na pang-ibaba. Kumpara kanina, malambot na ngayon ang kaniyang ari.

Binuksan ko ang bote kong tangan at nilagyan ko ng ketsup ang bedsheet sa aking puwesto kanina pati na rin ang ari ng aking ama. Hinila ko ang aking suot na pajama pababa sa aking mga hita at dahan-dahang patigilid na humiga sa kama. Nilagyan ko rin ang aking puwetan ng kaunting ketsup. Pagkatapos nito ay itinago ko na ang bote na aking hawak sa aking drawer.

Hinayaan ko ng walang nakatalukbong na comforter sa katawan ng akin ama. Pati likuran at puwetan ko ay hindi ko na rin binalutan at pinanatiling naka-expose ito. Nasa aking harapan ngayon ang aking comforter at yakap-yakap ito. Lampas isang oras pa siguro akong nanatiling gising hanggang sa tuluyan na ulit akong nakatulog.

Kinaumagahan, nagising ako sa pagsigaw at pag-iyak ng aking ina. Nakababa pa rin ang aking pajama at wala pa ring suot sa ibabang bahagi ang aking ama. Hindi ko inaasahan na si Mommy ang unang makakakita sa amin sa ganitong sitwasyon.

Inakala siguro niya na may nangyari sa amin ng aking ama base sa posisyon namin at sa pulang likido na sa aking kama at sa aming katawan. Alam kong nakita na niya ang ketsup na ikinalat ko kagabi. Iyon naman talaga ang balak ko pero para lang sana sa aking ama ang aking plano at hindi para sa aking ina.

"What did you do? How could you do this to your son?" natatandaan kong paulit-ulit na sabi ni Mommy sa aking ama nang magising ito.

Hindi naman makasagot ng maayos si Daddy noon dahil na rin siguro sa gulat. Sinabi na lang niya na wala siyang maalala dahil lasing siya. 

Nagkunwari naman akong nagulat ng makita ang mapulang likido sa aking kama.

Nagmamadaling lumabas si Mommy ng aking kuwarto. Mabilis namang pinulot ni Daddy ang pantalon niya na nasa sahig at isinuot ito bago niya hinabol ang aking ina. Naaalala kong tinitigan pa niya ako ng matagal bago niya ako iniwanan.

Sa loob-loob ko noon ay tagumpay ang aking balak dahil iniisip nila na pinagsamantalahan ako ng aking ama, tulad na lang ng ginawa ng kumpare niya. Nanatili lang ako sa aking kuwarto hanggang pumasok si Ate Allison.

"What happened? I heard Mom and Dad fighting and Mom just left the house crying," sabi ng aming panganay noon sa akin. "And why is there blood on your bed?" dugtong niya ng makita ang inilagay kong pulang condiment sa aking bedsheet.

Nabigla ako sa aking narinig at hindi ako nakasagot. Nakaramdaman ako ng matinding lungkot at pagkabagabag sa konsensiya.

Oo, galit ako sa aking mga magulang dahil hindi nila matanggap ang aking pagkatao at sa lahat ng nangyari nitong mga nakaraang buwan pero hindi ko naman gustong magkahiwalay sila. Mas lalo tuloy akong nagalit sa aking ama. Kung hindi siya tumabi sa akin, hindi ko maiisipang gawin ang aking ginawa. Hindi sana mangyayari ito.

"I am sorry. I was drunk. I didn't know what happened last night. I am sorry. I didn't mean to..." umiiyak na sabi ng aking ama ng balikan niya ako noon sa aking kuwarto. Kami na lang ang nasa aking kuwarto dahil pinalabas niya si Ate kanina.

Fuck your sorry! Dahil sa 'yo, umalis si Mommy, naalala kong sabi ko sa aking isipan.

"Are you okay, anak?" tanong niya sa akin. Hinawakan niya ang aking kaliwang balikat. Mabilis kong inilayo ito mula sa kaniyang kamay.

Tumingin ako sa kaniya at nakita kong nakatingin siya sa pulang mantsa sa kama. Gusto kong umamin sa kaniya noon na walang nangyari sa aming dalawa at ketsup lang ang kaniyang nakikita pero walang salitang gustong lumabas sa aking bibig. Mas nanaig ang galit ko sa kaniya noon.

"I'm really, really sorry," huli niyang sabi bago siya lumabas ulit mula sa aking kuwarto. Wala kasi siyang nakuhang sagot sa akin noong mga sandaling iyon. Tahimik lang ako at hindi umimik.

Pagkalabas niya ay tinanggal ko na ang aking bedsheet at inilagay ito sa aming washing machine. Naisip kong palitan na iyon bago pa nila malamang ketsup lang ang nandoon at hindi totoong dugo.

Hapon na ng bumalik si Mommy noong araw na iyon. Nagkulong ang aking mga magulang sa kanilang kuwarto ng halos isang oras. Nakita na lang namin na lumabas si Daddy pagkatapos at may hila-hila na siyang maleta. Hindi na raw muna siya rito titira. Nag-iyakan ang aking mga ate samantalang ako ay walang kibo.

Nagpatuloy ang aming buhay noon ng nakahiwalay si Daddy. Bumibisita siya halos araw-araw pero sinabihan ako ni Mommy na lumayo sa kaniya. Sinabi ko sa sarili ko na hahayaan ko na lang silang isiping pinagsamantalahan ako ng aking ama.

Ganoon na nga ang nangyari. Hanggang sa mga oras na ito habang kaharap ko ang aking ama rito sa fast food restaurant sa tabi ng ospital, inaakala pa rin nila na pinagsamantalahan niya ako noong diece siete años pa ako.

"Dad, pakiusap lang. Kung ano man ang nangyari sa inyo ni Tito David, sana hindi iyon makaapekto sa relasyon ko sa anak niya. Please don't mess this up for me," seryoso kong hiling sa kaniya.

"Don't worry, anak. I won't mess it up. I promise," sagot niya. "Anyway, boyfriend mo ba si Theo?"

"It's complicated," sabi ko sa kaniya.

"Okay. If ever man, susuportahan ko ang relasyon niyo," wika niya. 

This is big news to me. Dati-rati, sobra silang tutol ni Mommy sa aking unang boyfriend. Actually, pinilit pa nila akong baguhin para hindi ako magkagusto sa kapwa ko lalaki. Iyon 'yung panahon na dinadala nila ako sa isang conversion center sa Chicago. Iyon ang pinakamadilim na yugto ng aking kabataan.

Isang araw, tinawag nila akong dalawa para kausapin. Akala ko ay tungkol iyon sa kanilang paghihiwalay pero ang hindi ko inaasahan ay nang sabihin nila sa akin ang kanilang plano para raw maiayos ang aking sarili at maiwasan ng maulit ang nangyari between me and my dad and his friend.

Ipinaliwanag ng aking ina na napagplanuhan na raw nila na ipadala ako sa nakausap nilang conversion center sa Chicago para mag undergo ako ng iba't ibang treatments. Ito ay para raw mabago ang aking sexual orientation at hindi ako lumaking bading. In my mother's words, ito raw ay "to treat me and change my sexual orientation so I will grow up as the man who I should be."

Tahimik lang na nakaupo noon sa tabi niya si Daddy habang nakatingin sa sahig. Ni hindi siya makatingin sa akin. Hinayaan lang niya ang kaniyang asawa ang magsalita.

Bago iyon, minsan ko ng nabasa ang nangyayari sa ganoong mga conversion centers kaya pamilyar ako doon at kaya rin sobra akong tumutol sa kanilang balak. Ipinaliwanag ko sa kanila na hindi ko kailangan ang ganoong klaseng therapy dahil wala naman akong sakit at hindi isang karamdaman ang pagiging bading.

Subalit dahil menor de edad pa ako noong panahon na iyon at nasa pangangalaga pa rin nila ako, walang nagawa ang aking pagtanggi. Sila pa rin ang nasunod at kinabukasan nga ay dinala na nila ako roon sa conversion center na kanilang tinutukoy. Ilang linggo rin akong nagpabalik-balik doon.

Noong una ay ipinanood lang ng mga staff sa akin ang presentation nila kung bakit kailangan kong mag undergo ng conversion therapy, ang mga benefits nito at kung bakit kasalanan ang pagiging bading. Nasundan ito ng ilang counseling sessions with their psychologist.

Nang tumagal ay mas naging malala na ang nangyari dahil inumpisahan na nila akong bigyan ng tinatawag nilang electric shock therapy para raw ma-rewire ang circuits sa aking utak at maalis ang atraksyon ko sa kapwa ko lalake. Sobrang hirap na hirap ako noon. Sumagi sa isip ko na wakasan na lang ang aking buhay kaysa maranasan ulit iyon.

Muli kong kinausap ang aking mga magulang. Sinabi ko sa kanila ang aking paghihirap. Nagmakaawa ako sa kanila na itigil na ang pagdadala nila sa akin doon sa conversion center. Sumumpa ako na magpapakalalaki na ako at hindi na ako magkakagusto sa kaparehong kasarian, huwag lang nila akong dalhin ulit doon. Binanggit ko rin sa kanila ang naiisip kong pagpapakamatay. I guess my pleas worked. Nagbago ang isip ng aking mga magulang at hindi na ulit ako nakatapak sa conversion center na iyon.

"Dinalaw ko si Nanay kaninang umaga. Salamat sa pag-aalaga ng kaniyang puntod ha. It looks very nice," paglihis ni Dad sa aming usapan.

Lampas tatlong taon na rin ng huli niyang nadalaw ang libingan ng kaniyang ina. Kasama niya sina Ate at si Mommy noon. Ito ay ilang araw pagkatapos ilibing si Lola bago sila bumalik ng Amerika. Nagpunta lang kasi sila rito para sa burol at libing niya.

Nag-iisang anak si Dad. Sinubukan ni Lola na tumira sa Amerika subalit dahil hindi siya sanay doon at masyado raw siyang nababagot, mas pinili niyang bumalik ng Pilipinas. Sakto naman na kakatapos ko lang ng kolehiyo noong panahon na iyon kaya sinamahan ko na siya sa pagpunta rito.

Nagkuwento si Dad ng ilang mga pangyayari sa pamilya namin na na-miss ko mula ng lumipat kami rito ni Lola lampas anim na taon na ang nakakaraan. Ilan sa mga nabanggit niya ay alam ko na dahil nasabi na sa akin ang mga iyon ni Ate tulad ng pagkaka-ospital ni Mommy dahil sa heart issues niya.

Hindi ko namalayan na lampas isang oras na pala kami naririto. Nagpaalam na ako sa aking ama para bumalik na sa kuwarto ni Papi. Niyaya pa ako ni Dad mag dinner bukas pero hindi ako nag-commit.

Naging sobrang abala na ako sa aking project ng mga sumunod na araw.

Dahil sa pangungulit ng aking ama at ni Ate Vicky, nakipagkita akong muli sa aking ama ng isa pang beses. Nag dinner lang kami sa isang restaurant sa Makati. 

Binanggit niya sa akin ang tungkol sa vacation house sa Tagaytay na kaniyang inaasikaso. Balak daw niya itong bilihin. Also, muli niya akong hinimok na sumama sa kaniya pabalik sa Amerika halos tatlong linggo mula ngayon. Siya na raw ang bahala sa pagbili ng ticket. Sinabi ko na lang na pag-iisipan ko ang kaniyang alok.

"Hello, Pa—, este, Theo pala! Kumusta ka na?" nadulas pa ako sa pagtawag sa kaniya gamit ang term of endearment ko para sa kaniya nang sagutin ko ang kaniyang tawag.

"Ayos naman. Alive and kicking pa rin. Uhm... Are you expecting a call from your dad? I can call again later if you want," sagot niya.

"Oh, no, no, no, no! You're good. May kailangan ka ba?"

"Busy ka ba this weekend?" tanong niya.

"Wala pa naman akong plano. Last day na namin sa project ko sa Friday. Why? What's up?"

"Yayayain sana kitang mag out-of-town para naman makabawi ako sa pag celebrate ng birthday mo. May resort sa Laiya sa Batangas na ini-recommend si Alex. Do you want to go and check it out?"

"Sure! Sure! Kelan tayo alis?" excited kong tanong. Ako pa ba ang tatanggi kung palay na ang lumalapit ngayon sa manok. Or should I say, ang manok sa palay.

"Saturday morning sana kung okay sa 'yo. Dito sa bahay ka na lang matulog sa Biyernes," paanyaya niya.

Gusto kong sumigay ng “Yes, Papi!” pero pinigilan at pinakalma ko ang aking sarili.

"Sounds like a plan. I'll be there," casual kong sagot at pilit hindi ipinapahalata ang tunay kong nararamdaman.

Kaunti pang usap-usap bago natapos ang kaniyang tawag.

Halos hilahin ko ang mga araw para sa plano naming pagkikita. Pagsapit ng Biyernes ay natapos na aking project. Satisfied naman ang aking kliyente sa kinalabasan. Dahil sa sobrang nilang pagkagusto, dinagdagan nila ang ibinayad nila sa aking serbisyo.

Tamang-tama! May extra money akong magagastos para sa out-of-town trip namin ni Papi this weekend.

Sumaglit muna ako sa bahay para kunin ang aking mga daldalhin sa aming lakad bukas bago dumiretso sa bahay ni Papi tulad ng napagkasunduan.

Kinabukasan, napag-usapan naming dumaan muna sa sementeryo para bisitahin ang puntod ni Lola bago kami magpunta sa Batangas. Natuwa ako dahil sa wakas ay naipakilala ko na rin ang aking future husband sa aking mahal na lola. Subalit mas natuwa ako sa sinabi ni Papi habang nakaupo kami sa damuhan dito sa sementeryo.

"Baste, uhmm, I think handa na ako," mahina niyang sabi.

Bigla akong napalingon sa aking katabi. Akala ko ay namali lang ako ng dinig pero kinumpirma niya na tama ang aking narinig nang ipagpatuloy niya ang kaniyang sinasabi.

"Kaya kung willing ka talaga, gusto kong subukan. Gusto kong maranasan kung paano magmahal kasama ka."

Oh. My. God! This is like music to my ears. Feeling ko biglang bumukas ang langit ang lumabas lahat ang mga anghel na kumakanta ng “Alleluiah!” It seems like Christmas came a little over a month earlier.

Hindi ko napigilang mapasigaw dahil sa labis na kaligayahan. Pakiramdam ko ay nagising ko ang lahat ng patay na nakalibing dito sa sementeryo dahil sa lakas ng aking pagsigaw. Ilang linggo ko na rin kasi itong ipinagdarasal na mangyari. Ako na yata ang pinakamasayang nilalang sa oras na ito.

Tumingin ako sa aking relo at tinandaan ang sandaling ito – 10:45 AM, Saturday, November 14. This is the moment when my dream came true. Ito ang oras na naging boyfriend ko ang lalaking pinapangarap ko.

Habang nasa biyahe papunta sa beach resort ay napupuno ang aking isipan ng iba't ibang magagandang bagay na puwedeng mangyari sa aming relasyon. Ilan sa mga naisip ko ay sabay kaming mamasyal sa iba’t ibang bansa, titira kaming magkasama sa isang bahay, magpakasal kasama ng ilan sa aming mga kaibigan at mahal sa buhay at bubuo ng sarili naming pamilya.

Alam kong masyado pang maaga para mag-isip ng mga ganitong bagay pero hindi ko maiwasan mangarap. Para sa akin kasi, siya na ang lalaking huli kong mamahalin sa buong buhay ko.

Pagdating namin sa aming kuwarto rito sa resort ay bininyagan agad namin ito. Siyempre, hindi na ako nag-aksaya ng panahon.

Para akong nasa alapaap habang magkadikit ang aming mga hubad na katawan at ninanamnam ang aming pagmamahalan. Ito ang unang pagkakataon na mag make love kami bilang mag boyfriends.

Habang nasa banyo ang aking nobyo ay tinext ko ang aking ama. Marahil dahil sa saya na aking nadarama dulot ng bago kong relasyon kaya pumayag na akong sumama sa kaniya pagbalik niya sa Amerika para bisitahin ang aking pamilya na matagal ko ng hindi nakakasama.

Sinabi niya ang mga dates ng aming pag-alis at ang pagbalik ko ng Pilipinas. Binanggit ko na rin ito kay Papi at suportadung-suportado naman niya ang aking pag-alis. Siya kasi ang numero uno na nagkumbinsi sa akin na dalawin ang aking pamilya na ilang taon ko ng hindi nakikita ng personal.

Siguro nga tama siya. Ito na ang panahon para harapin ko muli sila. Tutal naman, tulad ng sabi ni Daddy at ni Ate, nagbago na ang pananaw ng aking mga magulang tungkol sa aking kasarian.

"…At one point in our relationship, we’ll have problems. I’ve seen this too often-kina Mommy at Daddy, kay Alex, kay Caleb at sa iba ko pang mga kaibigan at katrabaho. This might be weird to hear this from me pero I’m really hoping na malampasan natin kung ano mang mga problemang kakaharapin natin in the future. When that happens, I’ll do my best to be honest with you. I’ll do my best to trust you. I’ll do my best to always choose you. Sana ganoon ka rin,” salaysay ni Papi habang nakahiga ako sa harapan niya dito sa canoe.

Natuwa ako ng marinig ang mga ito mula sa kaniya. At least, alam kong committed din siya sa relasyon namin. Sana nga ay malampasan naming magkasama ang lahat ng problema na haharapin namin. Sana nga ay pang matagalan na itong relasyon namin.

“I love you, Papi. Thank you. You’re the best!” sambit ko pagkatapos may mangyari ulit sa amin. Ito ang unang beses kong sabihin sa kaniya ang mga salitang ito. It felt natural for me to say it.

Sigurado ako sa sarili ko na ang nararamdaman kong pagmamahal sa kaniya ay seryoso at tapat. This is not just a temporary love. For me, this is the kind of love that will last forever. And I will do anything and everything to keep this love alive.

Sa paglipas ng mga oras, masasabi kong unti-unti na naming mas nakikilala ang isa’t isa ng mas malalim. Maayos ang nagiging takbo ng nagsisimula naming relasyon.

Perpekto na sana ang aming munting getaway kundi lang sumulpot ang isa sa mga one-night-stands ni Papi. Ang kapal lang ng mukha ng gagung John na iyon na landiin ang boyfriend ko. Wala naman siyang panama sa akin.

Pinagbigyan ko siya nang makita siyang nakahawak sa harapan ng pantalon ni Papi kahit gustung-gusto ko na siyang bugbugin noon. Pero nang halikan na niya ang aking nobyo, hindi ko na napigilan ang sarili kong suntukin siya. Suwerte niya at sa tubig siya bumagsak dahil kung hindi malamang mas lalo ko siyang nasaktan. Hinding-hindi ko mapapayagan na may iba pang lalaking makakahawak at makakahalik kay Papi.

Masyado talagang mapaglaro ang tadhana. Nag-uumpisa pa lang kami pero sinusubok na agad ito ng mga pangyayari sa paligid namin.

Palapit na kami ni Papi sa bahay ng Daddy niya nang mamataan ko sa malayo ang ama niya na nakatayo at may kausap na lalaki sa harapan ng gate ng bahay niya. Niyakap pa niya ang lalaki bago iyon lumisan.

Habang marahan kong pinapaandar ang kotse ni Papi palapit sa kanila ay na-realize ko kung sino ang lalaking kayakap niya. Walang iba ito kundi ang aking ama.

What the fuck! Anong ginagawa niya ngayon dito?

Nang makita ko silang dalawa sa tagpong ito ay naalala ko na naman ang aking hinala na si Tito David ang lalaking tinutukoy niya noong gabing tumabi siya sa akin. Hindi ko tuloy maiwasang mainis ulit sa aking ama.

Ipinangako niya na hindi niya hahayaan na masira ang relasyon ko kay Papi ng kung ano mang relasyon niya kay Tito Martin pero natatakot ako na sisirain niya ang pangakong ito.

Pilit kong iwinaksi ang aking nararamdaman sa aking ama habang kausap ang Daddy ng aking nobyo. Mabuti na lang at maayos ang trato niya sa akin. Pinu-push pa niya kaming dalawa ng anak niya na magpakasal na agad at Dad na rin ang gusto niyang itawag ko sa kaniya.

Tantiya ko ay wala siyang ideya na mag-ama kami ng lalaking bisita niya kanina. Ano kaya ang magiging reaksiyon niya kapag nalaman niya ang totoo naming relasyon?

Pagkababa na pagkababa ko mula sa kotse ni Papi rito sa harapan ng condominium building kung saan ako nakatira ay tinawagan ko na agad ang aking ama. Kanina pa kasi ako binabagabag ng eksenang nadatnan ko sa bahay ni Tito, or should I say, Daddy David. I need answers.

"Dad, nasaan ka kaninang umaga?” bungad ko sa aking ama. Gusto kong malaman kung magsasabi siya ng totoo.

“Sa Anilao. Bakit mo naitanong?”

"I saw you hugging Tito David. What’s going on with the two of you?” pag-usisa ko sa kaniya.

"It’s complicated, anak,” maiksi niyang sagot.

"I’m gonna ask you this, one more time, Dad. Sana sagutin mo na ako ng diretso this time. Is Tito David the same David you were apologizing to that night?” diretso kong tanong.

Ilang segundo siyang natahimik.

"Dad?!”

"Yes, it was him,” pagkumpirma niya sa aking hinala.

Ako naman ngayon ang natahimik. Ang pag-amin niya ay nagdulot lang ng mas marami pang tanong. Mga tanong na nanghihingi ng kasagutan.

"Why were you apologizing to him? Ano’ng meron sa inyo?” pag-usisa ko.

"Can we discuss this in person?”

"Where are you now? Pwede po ba tayong magkita ngayon?” tanong ko sa kaniya.

Bilog talaga ang mundo. Kung nung mga nakaraang araw, siya ang nagyaya na magkita kami, ngayon naman, ako na ang nangangailangang makita at makausap siya.

"Sure. Andito lang ako sa hotel room ko. Anong oras mo gusto magkita?” balik niyang tanong sa akin.

"Ngayon po sana. Puntahan ko na lang kayo diyan.”

"Sige, anak.”

Bitbit pa ang aking bag na ginamit ko noong pumunta kami ni Papi sa Laiya, pumunta na ako sa aking kotse at pinuntahan ang aking ama. Isinend na niya sa akin kanina ang hotel room number niya.

“Come in,” paanyaya sa akin ng aking ama ng buksan niya ang pintuan ng kaniyang kuwarto.

Maayos naman ang kuwartong tinutuluyan niya. Typical hotel room – may king-size bed, desk, TV at banyo. Nakita ko ang dalawa niyang maleta sa gilid.

"Maupo ka, anak. Kumain ka na ba? Do you want water? Iyon lang ang meron ako rito eh,” alok niya sa akin.

"Tapos na po. Thank you.” sabi ko nang umupo ako sa paanan ng kama.

"How was your weekend?” tanong niya. Umupo naman siya sa silya sa harapan ng desk.

"Okay naman po,” maikli kong sagot habang pinag-iisipan kung paano sisimulan ang aking pakay.

"Dad, I’ll go straight to the point on why I came here. What’s going on with you and Tito David?”

Nakatingin lang siya sa akin ng diretso. Alam kong inaasahan na niya ang tanong kong ito base sa pag-uusap namin sa telepono kanina.

"It’s a long story, anak. Tulad ng nabanggit ko sa ‘yo, matagal na kaming magkakilala ni David, bago pa ako magpunta ng Amerika. We used to be lovers.”

Shit! Tama ba ang narinig ko?

"Wait, did you say you were lovers?” paglilinaw ko para masiguradong hindi ako nagkamali sa aking narinig.

"Yes, mag boyfriend kami ni David noong mga binata pa kami dito sa Pilipinas.”

Pilit ko pa rin pinoproseso sa aking isipan ang kaniyang sinabi. Hindi pa rin ako makapaniwala sa narinig ko. Bumalik sa akin ang lahat ng aking pinagdaanan noong bata pa ako.

"SO, WHY THE FUCK DID YOU MAKE MY LIFE MISERABLE WHEN YOU FOUND OUT I’M GAY? WHY DIDN’T YOU ACCEPT ME LIKE YOU SHOULD?” pasigaw kong tanong sa kaniya habang nakakuyom ang aking mga kamao. Hindi ko na napigilan ang emosyon ko. Sa totoo lang, gusto ko siyang saktan sa oras na ito pero pilit kong pinipigilan ang sarili kong gawin ito. Ama ko pa rin ang lalaking kaharap ko ngayon.

Hindi siya sumagot. Nakayuko lang ngayon ang kaniyang ulo.

“I hate you! I fucking hate you! You know, I almost killed myself because of what you did!” naluluha kong sigaw sa kaniya.

Malaking porsiyente ng galit ko sa kaniya ay dahil sa hindi nila pagtanggap ni Mommy sa aking tunay na kasarian noong bata pa ako. Tapos ngayon, malalaman ko na nakipagrelasyon siya sa kapwa niya lalaki at boyfriend niya noon ang ama ng boyfriend ko? What the fuck talaga?

"Alam kong hindi ko na maibabalik ang nakaraan, anak, pero I am really sorry for what I did. Tama ka. I should have accepted you, but I did not. I should have known better. Noong panahon na iyon, akala ko na mas makakabuti kung hindi ka magiging katulad ko. Iniisip ko na hindi pa huli ang lahat at maaari pang mabago ang nararamdaman mo sa kapwa mo lalaki.

"Maniwala ka man sa hindi pero pinoprotektahan lang kita. Life being gay is hard. I know it because I experienced it. I didn’t want you to go through that. I was trying to make it easy for you, but unfortunately, I made it worse. Tapos, nagawa ko pa sa ‘yo ang isang bagay na hinding-hindi ko inakalang magagawa ko. I am really, really sorry,” salaysay niya.

"Kung gusto mo talaga akong protektahan, you should have protected me from yourself and from Uncle Dave. YOU ALL ARE HYPOCRITES!” mabilis kong sagot sa kaniya.

"You are right. I was and I am trying to change it now. Sana bigyan mo ako at ang mommy mo ng pagkakataon na patunayan na nagsisisi na kami sa aming mga ginawa sa iyo dati. We’ll do anything para lang mapatawad mo kami. If we need to say sorry to you every day for the rest of our lives, we’ll do it. We love you, anak.”

Mahirap kalimutan ang lahat ng pinagdaanan ko. Sa ngayon, wala akong balak sabihin sa kaniya na hindi totoo ang inaakala niyang ni-rape niya ako. Bahala siyang dalhin niya sa konsensiya niya iyon!

Hindi ko rin alam kung ano ang kailangan nilang gawin para mapatawad ko sila. I know, for sure, it will take more than saying sorry for me to forgive them. Words are nothing to erase the pain they have caused me.

"You can start by not messing up with my life right now,” mariin kong sabi sa kaniya.

"I promise you, I won’t. Nakausap ko na si David tungkol dito noong isang araw. Inamin ko na sa kaniya ang tunay nating relasyon at masaya siya na ikaw ang lalaking malapit sa anak niya. He said he would be happy if you and Theo will end up together. At least you both will live the lives we never had,” saad niya.

So, alam na pala ni Daddy David na mag-ama kami bago pa kanina noong pinuntahan namin siya ni Papi. Medyo sumaya akong bahagya sa nalamang ito.

"But what’s the deal with you and my boyfriend’s dad?”

"Boyfriend mo na si Theo? That’s great, anak! Congratulations! I’m happy for both of you,” sabi niya.

“Please don’t divert the topic, Dad.”

“I’m sorry. I wasn’t. But to answer your question, we’re just enjoying each other’s company right now. I am still married to your mom, and I want to keep it that way. David understands that. I love your mother, anak, but I will be honest with you, I also love David.” pagtatapat niya.

"Napatawad ka na niya?”

"Oo.”

"Ano bang kasalanan na ginawa mo sa kaniya?”

"Uhm… I’m not proud of it pero pinagtaksilan ko siya ng maraming beses noong kami pa. Paulit-ulit niya akong pinatawad at tinanggap pagkatapos. Pero ang pinakahuli ay nang nalaman niya na may nangyari sa amin ng isa niyang barkadang babae habang busy siya sa internship niya. It was wrong at alam kong sobra siyang nasaktan dahil doon. Tulad dati, tinanggap pa rin niya ulit ako pero ako na ang nakipaghiwalay sa kaniya. At that time, alam kong hindi na ako deserving sa pagmamahal niya,” salaysay niya.


Wow! I feel bad for Daddy David sa mga ginawa sa kaniya ng ama ko.

“I hope you know what you are doing now. Please don’t hurt either of them. Please don’t hurt us again.”

"I won’t. But I need to ask a favor from you, anak. Please don’t tell you mom yet about me and David. One day, when the time is right, I will come clean to her and let her know.”

Ang kapal naman ng ama kong ito. Siya pa ang may ganang humingi ng pabor sa akin pagkatapos ng lahat. Gusto pa niyang magsinungaling ako sa aking ina para sa kaniya.

Nanatili pa ako rito sa hotel room niya ng halos kalahating oras bago ako nagpaalam.

Tinawagan ko si Papi habang nagmamaneho ako pabalik ng aking condo. Pumayag naman siyang magkita ulit kami mamaya.

Sobrang na-aadik na talaga ako sa boyfriend ko. Gusto kong lagi ko na lang siyang nakikita at nahahawakan. Kahit sandali pa lang kaming magkahiwalay, nami-miss ko na agad siya. Paano ba naman kasi, kapag kasama ko siya, nakakalimutan ko lahat ng aking mga problema.

Pinag-iisipan kong mabuti kung itutuloy ko pa ang pag-alis ko papuntang Amerika kasama si Dad. Hindi ko yata kakayaning mapahiwalay sa boyfriend ko ng dalawang linggo. Lalo pa’t nagkalat ang mga malilibog na lalaking may kaugnayan sa kaniya dati.

Isa rito ay nakita namin habang kami ay nasa supermarket. Balak pang ibigay ng Bryan na ‘yun ang kaniyang calling card sa aking nobyo para raw makapag hang out ulit sila. Buti na lang at tinanggihan siya ng aking nobyo. Kung hindi, baka nakasapak na naman ako ng hindi oras at napatunayan ko sa lalaking iyon ang kaniyang sinabi na “it’s a cruel world out there.”

Natapos na naman ang isang araw at mas lumalapit na ang araw ng aking pag-alis. Martes na bukas at sa Sabado na ang aming pagpunta ng Amerika. Ang tanging naidudulot lang ng aking pag-alis ay ang palagi naming pagsasama ni Papi kapag wala siya sa trabaho niya. Napagkasunduan kasi naming sulitin ang mga natitirang araw.

“I love you,” pabulong na sabi ni Papi habang nakaupo kami sa sofa rito sa kaniyang sala. Mahina man ito pero hindi ito nakaligtas sa aking pandinig.

Ito ang unang beses na sinabi niya ang matatamis na salitang ito sa akin. Sa wakas, nagbunga na talaga ang aking pagtiyatiyaga. Ngayon, siguradung-sigurado na ako na mahal rin ako ng aking nobyo.

Pagkatapos naming magkita sa lunch break niya, nagtungo ako sa mall kung saan kami nagpunta noong nakaraang araw. Binalikan ko ang tindahan ng mga alahas. Bumili ako ng singsing na balak kong ibigay kay Papi bago ako umalis. Naalala ko rin ang kuwintas na isinukat ni Papi. May maliliit na silver beads ang kahabaan ng kuwintas kapares ng sa rosaryo at mayroon ding cross na nakakabit bilang pendant nito. Binili ko na rin ito.

Bas, I need to talk to you ASAP. Very important. Don’t ignore, mensahe sa akin ni Eric habang papasok ako sa banyo rito sa club ni Alex.

Leave me alone, reply ko.

Naramdaman kong nag-vibrate ulit ang cellphone ko sa aking bulsa habang ako’y umiihi sa isa sa mga urinal. Sigurado akong si Eric na naman ‘yon.

It’s about Theo, basa ko sa panibagong mensahe na ipinadala niya pagkatapos ko maghugas ng kamay.

Tama nga ako na siya ang nag text ulit sa akin. Pero anong tungkol kay Papi na gusto niyang pag-usapan? Agad ko siyang tinawagan nang makita ang pangalan ng nobyo ko.

"What about Theo?” diretso kong tanong sa kaniya nang sagutin niya ang aking tawag.

"Hello din sa ‘yo.”

"Walang akong panahon na makipaglokohan sa ‘yo. Sasagutin mo ba ang tanong ko o hindi?”

"Ok, ok! Asan ka ba ngayon? Andito ako sa parking lot ng club ng kaibigan ng boyfriend mo. Andito ka ba?”

"Eric! Answer my fucking question!” naiinis kong utos sa kausap ko. Napatingin sa akin ang lalaking nakasalubong ko habang palabas ng banyo.

"Andito ka ba ngayon?” muli niyang tanong.

Huminga ako ng malalim. Hindi pa rin talaga nagbabago ang lalaking ito.

"Yes.”

"Great! Meet me outside.”

Bago lumabas para puntahan ang buwisit kong ex, sumaglit muna ako sa table namin para hiramin kay Papi ang susi ng kaniyang kotse. Balak kong kunin ang singsing na iniwan ko sa kotse niya at ibigay ito sa kaniya sa harapan ng mga kaibigan niya.

Paglabas ko ng club ay agad kong nakita si Eric na nakatayo sa gilid ng kaniyang sasakyan na nakaparada sa tabi ng kotse ni Papi.

"Anong importanteng bagay ang gusto mong pag-usapan?”

“Nagiging impatient ka na, Bas. Anyway, you look good,” sabi niya.

"Tangina, Eric! Don’t patronize me. Get to the point!”

"Alright!”

Dinukot niya ang kaniyang telepono sa bulsa ng kaniyang pantalon at inopen niya ang isang video bago niya iniharap ang kaniyang cellphone sa akin.

Kita ko si Papi na nakatayo sa harapan ng isang glass wall habang may nakaluhod na lalaki sa harapan niya at isinusubo ang kaniyang ari.

"Saan mo nakuha ito?” nakakunot-noo kong tanong sa kaharap ngayon.

"Play it first,” utos niya.

Pinindot ko ang play button at nag-umpisa nang gumalaw si Papi at ang lalaking kasama niya sa video.

Sari-saring emosyon ang aking nararamdaman ngayon. Galit, gulat at pagkamuhi ang ilan sa mga ito. Kung hindi lang matigas ang case ng cellphone na hawak ko, malamang nalukot ko na ito sa tindi na pagkakahawak ko.

Kasalukuyan na ngayong tumayo ang lalaki para kumuha ng condom at lube. Pagkaraan ng ilang sandali ay sinimulan nang kantutin ni Papi ang lalaki habang nakaharap sa malapad na glass wall. Kita ko sa kalayuan ang isang billboard kaya sa tingin ko ay nakaharap sila sa EDSA habang ginagawa nila ito.

Pinindot ko na ang stop button. Hindi ko na kayang panoorin at tapusin ang video. Nakita ko na ang dapat kong makita.

Nanatili akong nakatingin sa screen habang malalim ang aking paghinga.

"May nag send niyan sa aking email kani-kanina lang. Hindi ko alam kung sino,” pagbasag niya sa katahimikan sa pagitan namin.

"Ipakita mo sa akin ang email na sinasabi mo,” utos ko sa kaniya.

Wala akong tiwala sa lalaking ito. If I know, siya rin ang nag setup nito para makakuha ng pang blackmail sa akin. Alam kong ganitong patalikod trumabaho ang gagong ito.

Kinuha niya ang hawak kong cellphone niya at hinanap niya ang email na kaniyang tinutukoy. Ilang sandali lang ay muli niya itong iniabot sa akin.

From: aconcernedconstituent@gmail.com

To: eric.ledesma@gmail.com       

 

Tell your ex to take you back before the month ends or else this video and his father’s secrets will be posted online. Plus, the skeletons inside your closet.

“Why are you doing this? Tapos na sa atin ang lahat,” sabi ko pagkatapos niya kunin muli ang kaniyang cellphone mula sa aking kamay.

"Bas, wala akong kinalaman dito. As much as I miss you, hindi ko magagawa sa ‘yo ito. Sabi ko nga sa ‘yo, nagbago na ako. Hindi na ako katulad ng pagkakakilala mo sa akin.”

"I don’t fucking believe you.”

"Well, believe it or not, what other options do you have now? Gusto mo bang lumabas ang video na ito at kung ano mang sikreto meron ang ama mo online? Do you want to risk that?” sunud-sunod niyang tanong sa akin.

"FUCK!” malakas kong sigaw.

"I know this is a lot for you to take right now. I’m sorry, but let me help you. Let’s figure this out together. How about you come by to my place tomorrow or on Sunday night?”

Para-paraan talaga itong gagong ito.

"’Di ko alam. Actually, hindi puwede. I’m leaving on Sunday morning.”

"Saan ang punta mo?”

"Sa US.”

"Oh, really? Punta din ako ng Chicago sa Monday eh.”

Yeah right! What a coincidence, huh!

“Text mo sa akin ang flight details mo at susubukan kong papalitan sa secretary ko ang sa akin. Baka puwedeng sabay na tayo para doon na rin natin i-discuss ang gagawin natin tungkol sa bagay na ito. What do you think?” dagdag niya.

"I don’t know.”

Sobrang naguguluhan ang isip ko. Unang-una, hindi ako makapaniwala na nangyayari ito. Pangalawa, sino naman ang gagawa nito kung totoong hindi si Eric ang may pakana nito. Wala naman akong alam na kaaway ko. Pangatlo, paano ko ipapaliwanag ito kay Papi. There is a big chance na ang relasyon ni Dad sa ama niya ang sekreto na tinutukoy sa email na binasa ko.

Wari’y napansin ni Eric ang labis na emosyon na namamayani sa akin ngayon kaya marahan niyang ibinalot ang kaniyang mga braso sa aking katawan. Pilit niya akong pinapakalma sa pamamagitan ng pagyakap sa akin at paghagod sa aking likuran.

"It’s okay. Andito lang ako. We’ll figure this out,” paulit-ulit niyang sinasabi sa akin habang nakayakap siya sa akin.

Ilang sandali rin kami nagtagal sa posisyon na ito bago ako nagkalakas na humiwalay sa kaniya.

"Bas, ayusin mo ang sarili mo at huwag ka munang lilingon. Nakikita tayo ng boyfriend mo ngayon,” payo niya sa akin.

Great! Just what I need right now, sarkastiko kong sabi sa aking isipan.

"Una na ako. Basta, send me your flight info and I’ll stay in touch. Don’t ignore me this time, Bas.”

Pumasok na siya sa kaniyang kotse at nagpaalam. Iniwan niya ako rito na lubos pa rin ang naiinis sa sitwasyon na meron ako ngayon.

Pakiramdam ko ay bumalik na naman ako sa parehong sitwasyon noon kay Lola. Bakit ba laging nangyayari sa akin ito? Karma ko na ba ito dahil sa kasinungalingan na ginawa ko sa aking mga magulang?

Hindi ko napigilang ibunton ang aking nararamdaman sa kotse na nasa harapan ko sa pamamagitan ng pagsipa sa gulong nito. Tumigil lang ako nang ma-realize ko na kotse nga pala ito ni Papi at nakikita niya ako ngayon. Nilapitan ko na siya sa may entrance ng club.

"May problema ba?” tanong niya sa akin.

Gusto kong sabihin sa kaniya ang sinabi sa akin ni Eric pero mas pinili ko na lang na ilihim muna ito sa kaniya. Mahirap man sa akin pero nag-imbento na lang ako ng kuwento kung bakit nakita niya kaming magkasama ni Eric kanina.

Nauna na siyang bumalik sa loob at naiwan ako sa aking puwesto. Na-realize ko na hindi ko pala nakuha ang singsing na balak kong kuhanin sa kotse niya. Kailangan kong mailabas ang tindi ng nararamdaman ko kaya nasundok ko ang pader na malapit sa akin. Huli na ng ma-realize ko na nagdulot ang aking ginawa ng sugat sa aking kamao.

Ginugol ko ang mga sumunod na sandali sa pag-inom ng mga alak na inihain sa amin ni Alex. Gusto kong makalimutan muna ang problemang hinaharap ko sa ngayon.

Sinabi ko sa aking sarili na saka ko na lamang sasabihin sa aking nobyo ang totoo. Sa ngayon, ipi-figure out ko muna kung ano talaga ang nangyayari para lubos kong maprotektahan si Papi at pati na rin si Daddy David. Aalamin ko muna kung ano ang ibig sabihin ng email na binasa ko kanina. Hahayaan ko rin munang tulungan ako ni Eric kahit wala talaga akong tiwala sa kaniya. Hinding-hindi na niya ako maloloko.  

 

 

Itutuloy…